17, was Nordine, toen hij zijn eerste rubberen legging kocht. Inmiddels is hij een van de bekendste namen in de Belgische rubber- en leerscene. “Het mooiste aan deze scene is dat niemand erom geeft hoe mannelijk of vrouwelijk je bent, wat je weegt of waar je vandaan komt.”
Toen Nordine zijn eerste stapjes op fetisj-gebied zette speelde hij nog in metalbands. ‘Leer, vinyl en rubber waren daar heel normale materialen om te dragen.’ In een club in Brussel ontmoette hij een man die volledig in rubber gekleed was. Vlak daarna bezocht hij voor het eerst La Demence, volledig gekleed in rubber. ‘Dat was een beetje mijn coming-out als rubberfetisjist. Destijds was er nauwelijks een rubberscene in België.’
Inmiddels is dat wel anders. Zowel België als Nederland kennen volgens Nordine een actieve rubberscene. ‘Misschien niet zo actief als die van Groot-Brittannië of Duitsland, maar desalniettemin erg actief. Ik heb zelf met een vriend een club voor Belgische rubber- en leerfetisjisten opgericht, MSC. We organiseren kroegentochten en onderhouden een Facebookpagina waarop fetisjisten met elkaar in contact kunnen komen en verhalen kunnen delen.’
'Ik hou van het zweterige, glibberige gevoel van rubber'
Hoewel veel rubberfetisjisten geïnteresseerd zijn in het dragen van rubberen kleding, strekt de scene verder dan dat. ‘Sommigen zijn meer geïnteresseerd in objecten. Ballonnen, bijvoorbeeld, rubberen autobanden of vac racks: een soort latex zak waarin je jezelf opsluit en vervolgens iemand alle lucht uit laat zuigen.’
Klinkt als een zeer rigoureuze manier om jezelf tot een momentje mindfulness te dwingen?
‘De vac rack is echt mijn favoriet. Het is een softcore vorm van bondage. Het fijne, strakke gevoel van rubber komt het best tot uiting in een vac rack. Iedere vorm van bondage brengt een vorm van mindfulness met zich mee, je berooft jezelf immers van bepaalde zintuigen, waardoor andere scherper worden. Bij de vac rack kun je ook spelen met breath play, het iemand tijdelijk van zijn adem beroven, waarmee je iemand bijna in trance kunt brengen.’
Een spel voor gevorderden lijkt me. Kun je het gevoel beschrijven dat rubber je geeft?
‘Een beetje een cliché, maar rubber voelt voor mij echt als een tweede huid. Ik hou van het strakke gevoel, de gladde aanraking, de look van het materiaal. Ik voel me er enorm sexy in. Met rubber aan val je echt op. Je gaat er wel snel in zweten, dat vinden sommigen niets, maar ik geniet daar persoonlijk juist van. Dat zweterige, glibberige gevoel. Ik smeer de binnenkant van mijn outfit soms zelfs in met glijmiddel, dat is voor mij de ultieme combinatie.’
En geniet je daar dan vooral in je eentje van of juist graag in het openbaar?
‘Ik geniet er meer van in het gezelschap van vrienden dan wanneer ik alleen ben. Ik zie steeds vaker vrienden op foto’s rubber thuis dragen, tijdens een etentje of andere sociale gelegenheid. De nieuwste trend is stealth rubber: het dragen van rubber onder normale kleding – en daar vervolgens natuurlijk een fotootje van posten op Facebook.’
Als voormalig Mister Leather Belgium steek je je fetisj duidelijk niet onder stoelen of banken. Begrijpt iedereen het, of moet je jezelf vaak uitleggen?
‘Ik sta enorm achter mijn eigen keuzes, dat helpt erg bij het winnen van andermans begrip. Ik heb wel aan sommige vrienden uit moeten leggen waarom ik besloot mee te doen aan die competitie. Ze moesten vooral lachen om het schoonheidswedstrijdelement, wat, toegegeven, inderdaad een beetje indruist tegen het idee dat mensen hebben bij de leerscene. Ze hebben echter wel ingezien dat ik een hoop positieve energie heb gecreëerd in mijn jaar als titelhouder. Een Mister kan wel degelijk van positieve invloed hebben voor de gemeenschap. Ik heb erg m’n best gedaan mensen die oordelen over fetisj of het niet begrijpen te informeren. Ik merkte bijvoorbeeld vaak dat mensen sm en fetisj over één kam scheren, terwijl dat twee totaal verschillende dingen zijn.’
Jij begeeft je in de leer- en rubberscene. Worden die fetisjes vaker gecombineerd, of vormt de rubbergemeenschap wel echt een scene an sich?
‘Rubber wordt vaak gecombineerd met leer en bijvoorbeeld sportswear. Het is een fantastische tijd voor rubberfetisjisten. Er zijn ontzettend veel verschillende merken, kleuren en stijlen te koop. De samensmelting van diverse fetisjes is mijns inziens het best zichtbaar in de rubberscene. Zo zijn er ook mensen die sportswear dragen gemaakt van rubber. Een merk als Mister B verkoopt daarnaast bijvoorbeeld leren sportbroekjes. Fetisjwear wordt niet meer alleen in donkere ruimtes gedragen, maar ook gewoon in alledaagse situaties. Dat is denk ik waar we in de toekomst steeds meer naartoe gaan.’
'Het enige in het leven dat je serieus moet nemen is veilige seks'
Is er dan eigenlijk nog een wezenlijk verschil tussen een rubber- en een leerfetisj, behalve het materiaal? Of zijn ze in de kern hetzelfde?
‘Beide fetisjes draaien om het gevoel dat het materiaal de drager geeft, dus in de essentie lijken ze op elkaar. De scenes verschillen echter wel degelijk van elkaar. De leerscene is een van de oudste scenes. Veel leerfetisjisten van de oude garde proberen zich te meten aan het Tom of Finland-ideaal. Er bestaat minder ruimte voor vrije interpretatie. Ik maak deel uit van een leerbeweging die ook kroegentochten organiseert en er een vrijere benadering van fetisj op nahoudt. Ik draag niet alleen zwart leer en volg niet de gevestigde etiquette en dat bevalt me prima. De rubberscene is veel recenter en kleurrijker, letterlijk en figuurlijk. Door de diversiteit aan stijlen en het gebrek aan geschreven of ongeschreven regeltjes, is het toegankelijker voor jongeren – en omdat het iets betaalbaarder is dan leer. Het fijnste aan de rubberscene vind ik dat niemand erom geeft of je mannelijk of vrouwelijk bent, hoeveel je weegt of waar je vandaan komt.’
We interviewden onlangs een aantal Leatherpride-bezoekers. Een van hen gaf aan steeds meer jongeren in de rubberscene te zien, ervaar jij dat ook?
‘Zeker. Dat is een van de grootste verschillen met de leerscene. Neem bijvoorbeeld de zakdoekjescode, die in de leerscene soms nog wordt gebruikt om aan te duiden welke seksuele handelingen je interesseren; deze dient in de rubberscene meer als fashion statement. Het is voor mij erg belangrijk om op een vrije, luchtige manier met de fetisj om te gaan. We moeten het niet te serieus nemen. Het enige in het leven dat je serieus moet nemen is veilige seks. Wat ik een heel goede evolutie vind is dat wij meer de mainstream scene opzoeken, in plaats van dat we wachten tot de verstekelingen uit de mainstream scene ons weten te vinden. Fetish lijkt ook een trend de laatste jaren: winkels, fotografen, websites en feesten geven er steeds meer aandacht aan.’
Is rubber voor jou meer een lifestyle dan een fetisj?
‘Voor sommige vrienden is het inderdaad een lifestyle. Zij gaan gekleed in rubber, all the way, op momenten waar niemand anders dat doet. Op Facebook zie ook steeds vaker mensen die zich laten vastleggen in rubber terwijl ze een superalledaagse activiteit uitvoeren. Voor mij is het geen lifestyle, maar echt een fetisj. Als ik het overal zie en draag, gaat voor mij de opwinding er een beetje van af.’
Wil je meer weten over Rubber? De mannen van Mister B en RoB in de Warmoesstraat vertellen je graag meer. Tevens vinden er in Nederland en België regelmatig feestjes plaats waar menig man in rubber rondloopt. Damage, bijvoorbeeld, de Mister Rubber Nederland-verkiezing of de jaarlijkse Leatherpride Belgium in Antwerpen.
Coverbeeld: Sly Hands
