Ze moesten trouwen om te kunnen verhuizen naar New York, maar dat was geen probleem voor advocaat Boudewijn en Michiel, die merchandise manager is bij HUGO BOSS. Vandaag vertellen ze hun verhaal.
Wanneer hebben jullie elkaar leren kennen?
Michiel: “Dat is alweer 7,5 jaar geleden. We werkten allebei in een kledingwinkel. Boudewijn in Den Haag en ik in Zeist. Een vriendin van Boudewijn kwam op een dag bij mij in de winkel werken en stelde ons aan elkaar voor. Ze vond ons wel bij elkaar passen.”
Boudewijn: “Ze zei: ik heb een superleuke jongen ontmoet die echt wat voor jou is.”
Michiel: “Hetero’s denken al vrij snel dat twee vrijgezelle homo’s een match met elkaar zijn…”
Boudewijn: “Toch werd ik best nieuwsgierig naar Michiel, dus ik vroeg of ik wat foto’s mocht zien. Op zijn Facebook zag ik foto’s van HUGO BOSS, dus ik dacht dat hij een model was. Niets voor mij. Toen ik een paar foto’s later zag dat hij rood haar had, was ik er al helemaal klaar mee, haha.”
Michiel: “Twee weken later werkte ik weer met die vriendin en ‘s avonds vertelde ze blijkbaar opnieuw over mij tegen Boudewijn. Toen zijn we een week later samen gaan lunchen.”
En dat was een succes?
Michiel: “We spraken af om twaalf uur en zijn pas heel laat van het terras af gekomen.”
Boudewijn: “Het was allemaal heel braaf. We hebben niet eens gezoend. Er was een klein probleem: ik was op dat moment net met iemand anders aan het daten, dus eigenlijk was ik helemaal nergens naar op zoek.”
Maar je besloot hem toch nog een keer te bellen?
Boudewijn: “Ja, zeg dat wel. Hij bleef in mijn hoofd zitten. Michiel was wel meteen verliefd op mij.”
“Ik vind kennis heel sexy en Boudewijn is hyperintelligent”
Is dat zo?
Michiel: “Nog steeds.”
Boudewijn: “Ik had dat gevoel niet direct, maar merkte wel dat mijn gevoel voor Michiel anders was dan mijn gevoel voor die andere jongen.”
Michiel: “Ik vond dat hij eerst alles met die andere jongen moest afronden, voordat wij verder gingen.”
Boudewijn: “Dat heb ik gedaan en toen heb ik vrij snel zijn ouders ontmoet.”
Spannend!
Michiel: “Ik nam hem mee naar het afstudeerdiner van mijn zus en mij, in een sterrenrestaurant. Vrij intens. Ik had nog nooit eerder iemand meegenomen naar mijn ouders. Jij ook niet, trouwens.”
Boudewijn: “Klopt… Ik was wel een beetje nerveus, maar we hadden een heel erg leuke avond.”
Wat trekt jullie zo in elkaar aan?
Michiel: “Boudewijn is 3,5 jaar jonger dan ik, maar hij heeft een bepaalde volwassenheid in zich. Hij is heel serieus. Daarnaast vind ik kennis heel sexy en Boudewijn is hyperintelligent. Hij is echt een totaalpakket voor mij. Hij kan extreem lief zijn, zorgzaam, rustig én betrouwbaar.”
Boudewijn: “Michiel zorgt voor heel veel levendigheid. Ik ben rustiger, probeer wat meer structuur aan te brengen in dingen.”
Dus jullie vullen elkaar goed aan?
Boudewijn: “Zeker. Als hij alleen op vakantie gaat, kan hij zelfs vergeten zich in te checken en pakt hij sowieso pas de avond van tevoren zijn tas in. Dat zou mij nooit overkomen.”
Michiel: “Het is zelfs zó erg dat ik op Schiphol kan staan zonder ticket.”
En Boudewijn, waarom werd jij verliefd op hem?
Boudewijn: “Michiel heeft een heel groot hart. Hij staat altijd klaar voor de mensen in zijn omgeving en heeft vroeg in onze relatie laten zien dat hij 100% voor mij gaat.”
Michiel: “Dat heeft te maken met het overlijden van zijn vader.”
Boudewijn: “We kenden elkaar toen pas zo'n twee jaar en hij schoof alles opzij om mij te ondersteunen. Daarnaast weet ik dat hij ervoor zorgt dat ik het beste uit mezelf haal. We verhuizen binnenkort voor ons werk naar New York. Als ik dat alleen moest doen, zou ik dat heel spannend vinden. Nu maak ik me daar niet druk om. Waar hij is, voel ik me thuis.”
“We moesten trouwen door Donald Trump”
New York? Dat is een grote stap.
Boudewijn: “Ik vind het onwijs leuk dat we dat samen kunnen doen.”
Michiel: “We kunnen ook niet zonder elkaar. Als ik voor mijn werk in Brussel ben, ga ik liever ‘s avonds terug naar huis, dan dat ik in een hotel overnacht. We verhuizen voor ongeveer anderhalf jaar naar New York, ik zou echt niet al die tijd zonder hem in Amsterdam kunnen blijven.”
Boudewijn: “We waren misschien ook wel toe aan zo’n nieuw avontuur.”
Michiel: “Nog maar een paar weken…”
Dus NYE op Times Square?
Michiel: “Nou, dan zou je daar al om zeven uur in de ochtend moeten staan. En tussen de hoge gebouwen zijn geen vuurpijlen te zien. Bovendien is champagne drinken op straat in Amerika geen optie, dus ik denk dat wij maar gewoon kaartjes kopen voor een feest.”
En ik zie nog een ander avontuur… trouwringen!
Michiel: “Klopt. We zijn getrouwd vanwege New York.”
Oh?
Boudewijn: “Het maakte het allemaal een stuk makkelijker als we getrouwd waren.”
Michiel: “We kunnen nu zeggen dat we moesten trouwen van Donald Trump. We dachten eerst aan een geregistreerd partnerschap, maar dat was niet genoeg.”
“We hebben besloten in New York na te denken over kinderen”
Spannend!
Michiel: “Nouja, we plannen ons huwelijk al sinds we in Leiden op kamers woonden.”
Boudewijn: “Het draaiboek lag al klaar, nu moest het alleen in een maand geregeld worden.”
Michiel: “We hadden er ook niet voor gespaard, dus moesten we improviseren. We zijn na een kort vaartochtje gaan lunchen met onze familie in het Waldorf Astoria en daarna naar het gemeentehuis gegaan. Thuis stonden al onze vrienden ons op te wachten voor een feestje.”
Gaan jullie het nog een keer groots over doen?
Michiel: “Absoluut.”
Kunnen jullie binnen jullie werk ook gewoon zeggen dat je getrouwd bent met een man?
Michiel: “Zeker. Ik werk in de mode.”
Boudewijn: “Voor jou is het heel makkelijk, bij mij is dat anders. Ik werk bij een advocatenkantoor op de Zuidas, een behoorlijk heteronormatieve omgeving. Ik zet mij daarom enorm in voor meer diversiteit en inclusiviteit op de Zuidas. Ik heb met een aantal anderen de Roze Zuidas geïnitieerd en ben voorzitter en oprichter van een stichting Forward, speciaal voor LHBTQ-juristen. Ik heb het op mijn werk dus echt over mijn man.”
Michiel: “Boudewijn werkt ook al sinds zijn negentiende op hetzelfde kantoor, ik kom daar sinds hij 20 is. Dus mij kennen ze ook gewoon.”
Boudewijn: “Zelfs bij de receptie weten ze wie je bent.”
Hoe zien jullie elkaar over tien jaar? Zijn er dan kindjes?
Michiel: “We hebben besloten in New York na te denken over kinderen.”
Boudewijn: “Als we terug zijn willen we gaan verhuizen. Het is dan de vraag of we gaan voor een huis met kinderkamer en tuin, of een huis in het centrum van Amsterdam waar we met z’n tweetjes een tof leven kunnen hebben.”
