Elke maand vragen we een gay celeb naar zijn eerste keer in een homobar. Reindier ging op zijn 18e naar Gay Palace in Rotterdam en hoopte op dragqueens en veel glitters, die kreeg hij niet. Wel zoende hij voor het eerst met een jongen.
“De eerste keer dat ik naar een gaybar ging was ik net 18 en een paar maanden uit de kast. Samen met een vriendin gingen we naar Gay Palace in Rotterdam. Ik weet nog goed dat ik in de trein onderweg ontzettend zenuwachtig was. Ik had zes jaar lang verzwegen dat ik gay was en nu mocht ik het eindelijk open en bloot gaan vieren met gelijkgestemden, zonder dat ik me ervoor hoefde te schamen. Maar ergens wist ik ook niet goed wat ik ervan kon verwachten. Stiekem hoopte ik op gigantische discoballen, dragqueens en alleen maar liefde en gelijkgestemden; mensen die me begrepen.
Toen we binnenkwamen was ik eigenlijk al snel teleurgesteld. Er stonden ongeveer 10 mensen verspreid door de hele club. Iedereen keek een beetje schuchter om zich heen en niemand sprak met elkaar. Geen dragqueens, geen glitter. Ik weet wel dat ik het een verademing vond dat ik voor het eerst kon flirten met andere jongens, zonder bang te zijn dat ik gelijk werd uitgescholden. De vriendin met wie ik was vond er al snel geen klap meer aan en wilde naar een andere club toe, maar ik dacht alleen maar: ‘ik móet met een jongen zoenen, anders weet ik nog steeds niet hoe het is’.
Uiteindelijk zijn we met onze jassen naar buiten gelopen, maar eenmaal op de stoep stond er bij de deur een jongen, we keken elkaar aan en alsof het zo afgesproken was gingen we zoenen. In mijn hoofd ontstond er een soort vuurwerkexplosie, waarna alles op z’n plek viel. Ergens vaag in de verte hoorde ik die vriendin nog roepen: ‘gadver, Rein, wat doe je?’. Ik denk dat die hele kus ongeveer 5 seconden heeft geduurd – omdat ik al snel werd meegesleurd - maar het was voldoende om te weten dat het klopte dat ik op jongens viel.
Helaas waren mijn eerste verwachtingen van hoe de gayscene zou zijn toen nooit helemaal ingewilligd.
Daarna was het hek van de dam en heb ik heel veel nachten in gaybars rond gedanst en een hele hoop glitter gezien. In die tijd ging er echt wel een wereld voor me open waarin ik mezelf kon ontdekken. Helaas waren mijn eerste verwachtingen van hoe de gayscene zou zijn toen nooit helemaal ingewilligd. Ik dacht dat er minder oordeel zou zijn. Dat juist in deze wereld mensen elkaar zouden accepteren om hoe ze zijn, ook als je anders bent. Maar geregeld merkte ik het tegenovergestelde. De afkeer tegen vrouwelijk gedrag vond ik nog het meest opvallend. Nadat ik vijf jaar geleden het boek The Velvet Rage las begreep ik mezelf en de gayscene een stuk beter. Gelukkig zie ik de afgelopen jaren ook een goede beweging ontstaan in de LGBTQ+ scene, waarin er steeds meer vrijheid en fluiditeit is wat betreft het uiten van je identiteit en seksualiteit.
Tegenwoordig ga ik wel een stuk minder naar gayclubs, mede omdat ik een vriend heb en vaker moet optreden. Maar ik kan het daarom juist extra leuk vinden wanneer ik wel ga: een goed gayfeest kan echt iets magisch hebben, waar alle uitersten met elkaar blenden.
Dit is Reindier
Reinier van Harten is de frontman en bedenker van REINDIER: een alter-ego waarin hij door middel van verschillende kunstdiscplines concert en theater met elkaar verbindt. Afgelopen jaar stond hij met de futuristische, muzikale trip Cyberhuman op theaterfestival de Parade.
Coverbeeld: Casper Koster
