Nadat Joel zijn ouders vertelde dat hij op jongens valt, zwierf hij drie maanden rond.
“Op mijn 17e vertelde ik thuis dat ik homo ben. De sfeer veranderde op slag. Het liep zo uit de hand dat ik het huis uit vluchtte. Mijn familie is streng gelovig en ze wilden mijn geaardheid niet accepteren. Ik had geen idee waar ik naartoe moest. Drie maanden lang heb ik gezworven. Soms kon ik bij vrienden slapen, soms regelde ik een slaapplek via Grindr, met alle risico's die daarbij hoorden. Een paar keer heb ik buiten overnacht. Op die momenten voelde ik me enorm eenzaam en verlaten en dacht ik wel eens: op deze manier hoeft het leven voor mij niet meer. Na drie maanden had ik genoeg geld om een kamer te huren en kon ik langzaam uit de overlevingsmodus komen. Inmiddels gaat het goed met me. Ik woon met fijne huisgenoten, ik heb mijn leven op de rit en ik heb weer contact met mijn familie.
Afgelopen december vroeg COC of ik mijn verhaal wilde vertellen tijdens een Kerstconcert waarmee aandacht werd gevraagd voor de positie van dak- en thuisloze LHBTI jongeren. Ik was zenuwachtig maar de reacties waren overweldigend, op zoveel positiviteit had ik niet gerekend. Ik heb interviews gegeven aan landelijke media als de Volkskrant en het NOS Journaal. Dankzij het platform dat COC me bood, heb ik duidelijk kunnen maken dat er iets moet gebeuren om dakloze LHBTI-jongeren te helpen. En m'n moeder is er een beetje door veranderd. M'n familie was niet zo blij met al die media-aandacht. M'n vader, m'n broers en een paar van m'n zussen accepteren me nog steeds niet. Maar toen een van m'n zussen laatst zei dat ze een meisje voor me wist om mee te daten, zei mijn moeder tegen haar: 'Ophouden jij'. Dat vond ik fijn want ik weet dat het niet makkelijk is voor m'n moeder.”
Het COC vraagt samen met Joel, activist Hans Verhoeven, Leger des Heils en HVO Querido aandacht voor dak- en thuisloze LHBTI-jongeren. En met resultaat, want de regering heeft een verbeterplan beloofd voor de opvang van dak- en thuisloze LHBTI’s. In november 2020 drong de Tweede Kamer aan op tempo, zodat deze jongeren met kerst niet weer op straat hoeven te slapen. Hier lees je meer over de andere activiteiten van het COC; wil je hun activiteiten steunen, kijk dan hier.
Tekst: Caspar Pisters
Foto's: Jaap van den Beukel
