Voor tieners is een coming-out vaak al knap lastig, laat staan voor mannen die reeds een vrouw en kinderen hebben. Kjeld Hoogveld (51), vader van Lars (11) en Jens (14), koos uiteindelijk toch voor zichzelf.
“Ik rommelde vroeger wel wat aan met jongens, maar zag hen nooit als serieuze optie. Een vrouw en kinderen, dat was hoe het hoorde. Op mijn 25ste trouwde ik met een vrouw en dat heb ik vijftien jaar volgehouden, door hard te werken en mijn gevoelens weg te stoppen.
Tot het besef kwam: straks ben ik tachtig en nooit echt gelukkig geweest. Rond mijn veertigste kwam ik uit de kast. Net daarvoor leerde ik via een chatsite mijn huidige vriend kennen. De verliefdheid maakte het proces makkelijker. Ik leefde op vlinders; mijn incasseringsvermogen was groter. Pas toen ik van mijn roze wolk kwam, merkte ik hoe eenzaam mijn positie was. Veel mensen om me heen waren weggevallen: werkrelaties, vrienden die ik al dertig jaar kende, allemaal door die coming-out. Mijn hele leven lag overhoop en iedereen had er een mening over.
Vaders die uit de kast komen staan bij een scheiding vaak met 2-0 achter. Enerzijds omdat zij de scheiding initiëren, anderzijds omdat hun vrouw en omgeving zich soms bedrogen voelen. Meestal belanden de kinderen bij de moeder en wordt de vader verbannen naar de zijlijn.
“Ik miste voor, tijdens en na mijn coming-out een luisterend oor“
Mijn vrouw reageerde boos en dat is ze na tien jaar nog steeds. In eerste instantie ging het oké, tot ze haar nieuwe partner ontmoette, die er anders tegenaan kijkt. Daarna groeide onze band scheef. We hebben wel duidelijke afspraken over de kinderen. Mijn zoons zijn om de week een weekend bij mij en mijn nieuwe partner en wonen de rest van de tijd bij haar.
Ik miste voor, tijdens en na mijn coming-out een luisterend oor, iemand om mee te sparren. Ik moest alles alleen uitvogelen: hoe vertel ik het mijn gezin, gaan ze me iets verwijten? Acht jaar terug besloot ik in als ervaringsdeskundige mijn psychologiepraktijk uit te breiden met gerichte zorg aan vaders die uit de kast willen komen. Ik begeleid ze door het hele coming-outproces. Vaak begint het met zelfacceptatie. Onvoorstelbaar welke woorden mannen allemaal vinden om maar niet hardop te hoeven zeggen dat ze homo zijn.
Uiteindelijk is het voor iedereen beter geweest. Voor mijn kinderen is het zelfs een verrijking. Papa is homo, mama hetero; daardoor voelen zij de vrijheid om thuis te komen met wie ze maar willen. Als er vroeger positiever over homoseksualiteit werd gedacht, was ik waarschijnlijk nooit met een vrouw getrouwd, maar dan had ik ook geen kinderen gehad. Zij zijn me uiteindelijk die hele reis waard geweest.”
Meer info over de praktijk van Kjeld: zijlijnvader.nl
Beeld: Chris & Marjan
