Columnist Matthijs van Els ging op date met een voetfetisjist en dat beviel hem beter dan verwacht. “Ik ben van nature geen dominant persoon, maar ineens voelt het alsof ik alle touwtjes in handen heb.”
Het is donderdagmiddag en ik verveel me. Ik besluit de verveling tegen te gaan met een man. Ik heb zin in simpele seks; snel en zonder poespas en raak op Grindr aan de praat met iemand uit de buurt. Al snel praten we zonder gêne of oordeel over wat we wel en niet met elkaar willen doen.
Mijn buurman vertelt me over zijn voetenfetisj. Over hoe hij mijn voeten wil aanraken, masseren, ruiken en likken. Hij wil ze aanbidden, verwennen en schoonmaken. In mijn ogen zijn voeten eerder vies dan seksueel. Ik weet dus even niet zo goed hoe ik moet reageren. Wel ben ik gelijk geïntrigeerd door zijn fetisj. Het liefst heeft hij mijn voeten ongewassen en stinkend naar zweet, vertelt hij. Ik ben echter een vrij hygiënisch persoon, zo iemand die vaak onterecht denkt dat zijn oksels naar zweet ruiken, dus ik moet mijn potentiële seksdate lichtelijk teleurstellen. Ik ben te schoon.
“We beginnen tegelijk met spelen: hij met mijn voeten, ik met zijn Nintendo”
Desalniettemin besluiten we af te spreken. Op gespreksniveau hebben we wel degelijk een klik en dat is ook wat waard. Zodra hij de deur opendoet, word ik geconfronteerd met mijn eigen vooroordelen. Bij een voetfetisjist had ik een vies, vreemd mannetje verwacht, maar hij is allesbehalve dat. Hij is verzorgd, schattig en onwijs aardig. Zijn appartement is tot de nok gevuld met gadgets, games, muziekinstrumenten, een Lego-achtbaan en de grootste televisie die ik ooit heb gezien.
Hij biedt me een glaasje water aan, we voeren het gebruikelijke beleefdheidsgesprekje en dan beginnen we. Maar niet op de manier die ik voor ogen had. Hij vraagt me plaats te nemen op zijn grote hoekbank, want hoewel mijn voeten niet ‘vies genoeg’ zijn, wil hij ze toch een kans geven. Ik twijfel, maar hij weet me te overtuigen door te zeggen dat ik ondertussen gewoon kan chillen en met zijn Nintendo mag spelen. Onder het mom van ‘nieuwe ervaringen opdoen’ stem ik in en neem plaats op de bank. Hij gaat op zijn knieën en we beginnen tegelijkertijd met spelen.
Met zijn tanden maakt hij mijn veters los. Hij ruikt aan mijn schoenen, maar geeft geen kik. Vervolgens trekt hij heel langzaam mijn schoenen uit. Zodra een van mijn voeten de schoen verlaat, duikt hij er met zijn neus bovenop: er mag duidelijk geen vleugje zweetlucht verloren gaan. Ik ram ondertussen wat op de knoppen van de controller, maar snap er bar weinig van. Ik ben veel dingen; een gamer is daar niet een van. Ik heb werkelijk geen idee wat ik aan het doen ben. Niet in het spel, noch tijdens deze date. Terwijl mijn avatar duizend doden sterft, probeert mijn date het stinkende deel van mijn schone voeten te vinden. Ik besluit om te schakelen naar Netflix en begin aan een willekeurige aflevering van Friends, vermaak waarbij ik niet hoef na te denken.
Mijn date is inmiddels bij mijn sokken aanbeland, maar ook die moeten op een gegeven moment uit. Daar lig ik dan, met mijn voeten ontbloot en voor de rest al mijn kleren nog aan. Mijn date aarzelt geen moment en begint aan het hoofdgerecht. Zijn ademhaling wordt heviger, hij kreunt zachtjes en aan zijn dichtslaande ogen zie ik dat hij geniet. Hij zegt hoe goed mijn voeten ruiken, maar goed betekent hier vies en bezweet. Hij is blij, ik voel me een beetje beledigd. Blijkbaar ben ik minder schoon dan ik denk. Ik voel me ongemakkelijk, maar laat hem zijn gang gaan. Hij vindt het geil en daardoor raak ik weer opgewonden. Hij geniet van mijn lichaam en dat voelt als een compliment. Hygiëne doet er nu even niet toe.
“Ik lik liever aan een pik dan een voet, maar of die eerste nu altijd hygiënischer is?”
Ik ben geen dominant persoon, toch voelt het ineens alsof ik alle touwtjes in handen heb. Ik kijk tv alsof ik een lange werkdag achter de rug heb en laat me door hem verwennen. Ik heb de knop omgezet en kan meegaan in dit seksuele spel van onderdanigheid en verwennerij. Hij leeft zich uit op mijn voeten en daarna gaan we over tot waar ik in eerste instantie voor kwam: seks zonder poespas.
Achteraf gezien was het voor mij puur de ‘vieze’ associatie die ik had met voeten die me belette open te staan voor een potje ‘voetjevrijen’. Ik lik liever aan een pik dan aan een voet, maar of die eerste nu altijd hygiënischer is, ik weet het niet. Hoe dan ook, ik was aangenaam verrast. Dus voor een volgende keer: heeft iemand nog goede Netflix-tips? Ik ben wel een beetje klaar met Friends.
Beeld: © Rob Jacobs
