Het huwelijk was in Nederland niet altijd voor iedereen. Helène Faasen (55) en Anne-Marie Thus (51) stapten op 1 april 2001 als eerste vrouwenkoppel ter wereld in het huwelijksbootje. "Wij zijn het enige lesbische stel met zes bruidegoms."
Een waar media-circus was het, toen vier setjes geliefden op 1 april 2001 vlak na middernacht trouwden in Amsterdam. In het bijzijn van tientallen journalisten en cameraploegen werden zij in de echt verbonden door toenmalig burgemeester Job Cohen. Alle echtparen hadden gereageerd op een oproepje in de Gay Krant, waarin gezocht werd naar stellen van hetzelfde geslacht die wilden trouwen zodra dat wettelijk mocht.
Helène: “We fantaseerden er weleens over: ‘Goh,’ zeiden we dan tegen elkaar, ‘het zou toch leuk zijn als we ooit mogen trouwen.’ En toen lag op een dag ineens de Gay Krant met dat oproepje op de mat.”
Anne-Marie: “We worden toch niet uitgekozen, dachten we; we hadden verwacht dat tientallen koppels zich zouden aanmelden.”
H: “Een tijdje later belde de Gay Krant, die inmiddels had overlegd met de gemeente. Of we konden langskomen voor een voorbespreking.”
A-M: “Daar ontmoetten we de andere echtparen en werd het proces definitief in gang gezet. Uiteindelijk hoorden we drie weken van tevoren wanneer het huwelijk plaats ging vinden. Intens. Vind maar eens een bruidswinkel die twee jurken kan vermaken in dat tijdsbestek.”
H: “Omdat wij de enige vrouwen bleken te zijn die zich hadden aangemeld, twijfelden we geen seconde. We vonden het heel belangrijk dat er een lesbisch koppel bij was.”
A-M: “Er kon op de dag zelf niet veel familie bij zijn vanwege de beperkte ruimte – er was nogal veel pers – maar mijn oma ging speciaal naar een tante in Weesp, zodat ze de live-uitzending kon volgen op AT5.”
H: “Voor ons voelt het niet alsof we geschiedenis hebben geschreven. Wij hadden het geluk erbij te zijn; de mensen die de wetswijziging voor elkaar hebben gekregen verdienen alle eer.”
A-M: “We zijn wél het enige lesbische stel met zes bruidegoms. De leukste bruidegoms die er zijn, overigens. We spreken elkaar niet vaak meer, maar sturen elk jaar een kerstkaart.”
H: “Niemand had toen verwacht dat koppels van hetzelfde geslacht twintig jaar later in zóveel landen konden trouwen.”
A-M: “Maar we hadden ook niet verwacht dat de positie van de lhbtq-gemeenschap in sommige landen zou verslechteren.”
H: “Niet alleen in het buitenland valt nog veel te winnen. Onderwijsminister Slob stelde vorig jaar dat religieuze scholen ouders mogen vragen een verklaring te ondertekenen die een homoseksuele levensstijl afkeurt. En er zijn dus ouders die hun handtekening onder zo’n document zetten.”
A-M: “Onze kinderen van 19 en 20 krijgen van leeftijdgenoten ook weleens gekke vragen. Zij gaan daar heel relaxed mee om. Ze weten niet beter dan dat ze twee moeders hebben.”
H: “Ik werk zelf op een school waar Paarse Vrijdag groots door de leerlingen gevierd wordt. Daar kan ik echt van genieten.”
Beeld: Chris & Marjan
