In 'De grote dag' vertellen bekende queer koppels over het aanzoek, de bruiloft en het huwelijk als daad van activisme. Ondernemer/journalist/presentator Barbara Barend (46) en recruiter Alette Bastiaansen (40) trouwden in 2010. "Trouwen heeft onze relatie onverwacht een diepere laag gegeven."
Barbara: “Ik dacht nooit zo na over trouwen, tot ik Alette ontmoette.”
Alette: “Voor mij hoefde het niet per se.”
B: “Zeg maar helemaal niet.”
A: “Ik zag er geen meerwaarde in. Achteraf ben ik daarvan teruggekomen. Het heeft onze relatie een diepere laag gegeven.”
B: “Een kinderwens deelden we wel. In het kader daarvan kwam trouwen weleens ter sprake. Het was destijds als vrouwenkoppel iets makkelijker allebei juridisch ouder van een kind te worden wanneer je getrouwd was.”
A: “Hoewel de niet-biologische moeder het kind nog steeds moest adopteren.”
B: “Ik vroeg Alette ten huwelijk tijdens een backpackreis door Zuid-Amerika. Het was een lastminutebeslissing; de ring haalde ik de avond voor we vertrokken. Het was goed zoeken naar een geschikt moment. Aan het begin van onze vakantie regende het pijpenstelen en als we zon zoeken en regen krijgen is Alette strontchagrijnig.”
A: “Daarbij was ik de eerste paar dagen ziek.”
B: “Uiteindelijk huurde ik in Bariloche, Argentinië, een vissersbootje met een schipper en een fles champagne. Ze zag die fles staan en gelijk vertrok haar gezicht. De schipper liet ons geen moment met rust; hij vond het veel te leuk om met twee vrouwen over voetbal te praten. Toen hij gebeld werd, greep ik m’n kans en duwde de ring heel schuchter onder Alettes neus. En toen werd het stil…”
A: “Ik voelde me voor het blok gezet, was zelfs een beetje boos, haha. Ik was heel duidelijk geweest dat ik niet wilde trouwen. Drie dagen later heb ik alsnog ja gezegd. Zo makkelijk kom je er niet mee weg, dacht ik.”
B: “Ik kon er wel om lachen. Op die eigenzinnigheid ben ik juist zo verliefd geworden.”
A: “Ik wilde niet trouwen in het bijzijn van honderden mensen die ik nauwelijks kende, dus onze bruiloft werd een mooi compromis. Eerst vierden we het intiem aan het strand, de dag erop gaven we een groot feest.”
B: “Wat denk ik ook meespeelde in Alettes aversie tegen trouwen was dat haar moeder het niet meer mee kon maken. Zij overleed toen Alette nog jong was.”
A: “Ze maakte op een mooie manier deel uit van onze ceremonie. Mijn vader las een brief voor die ze voor mij had achtergelaten voor als ik ooit zou trouwen. Onze trouwauto was mijn moeders gele kever.”
B: “Ze was er sowieso bij. De dag van onze bruiloft was het noodweer, maar om 12.00 uur brak ineens de hemel open.”
A: “En om 14.00 uur, toen we trouwden, was het strakblauw.”
B: “Wat ik ook heel leuk vond: in de media kregen we precies dezelfde behandeling als hetero BN’ers. Maik de Boer besprak bij RTL Boulevard uitgebreid onze jurken en er werd nergens gerept over een ‘homohuwelijk’.”
A: “Dat er zo gestreden is voor de openstelling van het huwelijk heeft mij denk ik wel over de streep getrokken. Als ik hetero was geweest, was ik nooit getrouwd.”
B: “Ik vind het fijn dat ik Alette nu mijn vrouw kan noemen. ‘Vriendin, bedoel je?’, corrigeren mensen me soms. ‘Nee,’ zeg ik dan nadrukkelijk, ‘vrouw’.”
Beeld: Marc Deurloo
Styling: Juan Velazquez Caceres
Grooming: Clayton Leslie @ Frank Agency