Soms voelen deze dorpelingen zich the only queer in the village. Toch heeft het dorp een bijzonder plekje in hun hart. Denise van Schalkwijk (19) woont in Ursem (< 3000 inwoners). "Ik vind het mooi dat ik het straatbeeld hier soms een beetje verander, door bijvoorbeeld een paar regenboogsokken aan te trekken of hand in hand te lopen met een vriendin."
“Rond mijn twaalfde begon er iets te dagen – ik had een enorme crush op Jennifer Lawrence in The Hunger Games. Lang verdrong ik die gevoelens, tot ik op mijn vijftiende verliefd werd op een meisje van school. Het was niet wederzijds, maar op haar verjaardag ontmoette ik een ander meisje, met wie ik uiteindelijk twee jaar een relatie heb gehad.
Pas na mijn coming-out ontdekte ik dat ik niet de enige was. Onder de eerste vriendinnen die ik het vertelde, bleken er zelfs een paar te zijn met dezelfde gevoelens. Een andere vriendin nodigde me uit voor een queer Whats-Appgroep. Daaruit ontstond later de Gender & Sexuality Alliance van onze school. In mijn examenjaar bestond die uit ongeveer 25 mensen.
Ursem is een typisch West-Fries boerendorp. De meesten wonen hier hun hele leven en de omgeving is erg heteronormatief. Daardoor vinden mensen het soms net iets té interessant dat ik op meiden val. Ooit vroeg een jongen me op een verjaardag of ik een vriendin had. Toen ik dat bevestigde, zei hij: ‘Geil, zoen eens!’. Een feestje later kwam hij zijn excuses aanbieden.
Een ander voorbeeld: in ons dorp woont een transgender man die weleens een kop koffie komt drinken in het restaurant waar ik werk. Ik merk dat collega’s dat heel spannend vinden. Soms sta ik te kijken van de impact die het op hen heeft. Laat die man met rust, denk ik dan.
Binnenkort vertrek ik naar Leiden voor mijn studie. Ik kijk uit naar de nieuwe prikkels, maar een vlucht wil ik het niet noemen. Oké, Ursem is afgelegen en het ov is hier níét te doen, maar de omgeving is prachtig en de gemeenschap hecht. Daarbij vind ik het mooi dat ik het straatbeeld hier soms een beetje verander, door bijvoorbeeld een paar regenboogsokken aan te trekken of hand in hand te lopen met een vriendin. In die zin is het bijna jammer dat ik straks verhuis.”
Beeld: Chris & Marjan