Na jaren wikken en wegen stapte columnist Matthijs van Els over zijn angst en onzekerheid heen en bezocht hij voor het eerst een gaysauna, waar alles anders bleek dan verwacht. "Niets moest, alles mocht en iedereen was net zo naakt en kwetsbaar als ik."
Onlangs bezocht ik voor het eerst een gaysauna in Amsterdam. Dit had ik jaren eerder willen doen, maar angst en onzekerheid hielden me tegen. Het verschil tussen een sauna en een gaysauna is namelijk dat je in die laatste seks kunt hebben en bij mij leefde het idee dat ik daarom van alles zou ‘moeten’. Twee zaterdagen geleden was het eindelijk zover: mijn sauna-ontmaagding. Ik dronk wat moed in en twee vrienden gingen mee ter mentale ondersteuning.
21:30 uur. Volgens de portier zijn er zo’n negentig mannen binnen, dus dat klinkt veelbelovend. Bij de receptie word ik warm en vooral geruststellend welkom geheten zodra ik vertel dat het mijn eerste keer is. Er wordt me op het hart gedrukt dat ik te allen tijde bij het personeel terecht kan voor vragen of zorgen. Eenmaal binnen word ik geconfronteerd met mijn grootste vooroordeel. De gaysauna is geen ‘smerige plek voor vieze oude mannetjes’. Het is mooi, schoon en er hangt een gezellige en ontspannen sfeer. Ik fris me nog even op onder de douche. Ongegeneerd was ik elk stukje van mijn lichaam om vervolgens te ontdekken dat iedereen aan de andere kant van het glas mee kan kijken. De toon is gezet.
21:45 uur. Mijn vrienden en ik drinken een biertje in het bubbelbad – waar overigens niet geneukt mag worden – voordat we gaan rondlopen. Ik kijk mijn ogen uit. Er is hier meer dan alleen maar een (stoom)sauna. Er zijn gangen, privéhokjes, een darkroom, een pornokamer, gloryholes en seksschommels en je wordt voorzien van condooms, handdoekjes en andere gemakken. Het krioelt van de naakte lichamen, maar niet op een vervelende manier. Hier en daar word ik benaderd, maar zodra ik aangeef geen interesse te hebben, wordt dat gerespecteerd. Het is ook niet zo dat de pikken en het sperma me om de oren vliegen. Ik begin me af te vragen waar ik me al die tijd zo druk om maakte.
“Een uur voor sluitingstijd lijkt het een soort survival of the horniest”
22:15 uur. Na een paar verkenningsrondes leer ik dat een simpele ‘hey’ symbool staat voor eventuele interesse in seks. Ik probeer het uit op iemand in de gangen en het lijkt te werken. We stappen met z’n tweeën een hokje in en we knuffelen, zoenen en voelen aan elkaar. Maar dan wil hij geneukt worden; ik zie dat niet zitten. We komen tot de conclusie dat we toch geen match zijn en gaan ieder weer onze eigen weg. Ook in de stoomsauna heb ik minder succes. Eén iemand wil per se een trio met mij en zijn (voor mij niet aantrekkelijke) vriend, een ander krijgt de slappe lach zodra ik hem aftrek. Ik accepteer mijn verlies en hou het weer voor gezien.
23:00 uur. Nog een uur tot sluitingstijd. Het merendeel van de negentig mannen is op huis aangegaan, mijn vrienden maken ook aanstalten te vertrekken. Het lijkt een soort survival of the horniest. Ik blijf nog even. Niet omdat ik zo nodig moet scoren, maar omdat ik het wil. Ik heb mijn draai inmiddels gevonden en merk dat ik steeds vrijer en zelfverzekerder rondloop naarmate de avond vordert.
23:15 uur. Ik ontmoet een leuke toerist in de stoomsauna. We zoenen en ik ga op mijn knieën voor hem. We krijgen toeschouwers, dus we zoeken iets meer privacy op. We gaan een hokje in en op dat moment beginnen de lampen te knipperen. We denken dat dit het teken is dat de sauna bijna gaat sluiten. Hij heeft echter moeite met klaarkomen, omdat hij al drie keer aan zijn trekken is gekomen deze avond. We kijken elkaar aan en weten eigenlijk dat dit het gewoon was voor vanavond. Het is klaar.
“Een hey, een innige zoen, en voor ik het weet zit ik op mijn knieën”
23:30 uur. Ik doe toch nog één laatste poging en stap op een mooie man af in de wandelgangen. Een ‘hey’, een innige zoen en voor ik het weet ben ik weer op mijn knieën beland. Hij geniet en ik misschien nog wel meer. Ik kijk omhoog en zie dat hij niet naar mij kijkt, maar naar iemand achter me. Dan voel ik een hand op mijn hoofd die niet van ‘mijn’ bloedmooie man is. Een hand die probeert te bepalen hoe diep en op welk tempo ik beweeg. Mijn hoofd is een soort hulpstuk geworden. Daar is niks mis mee, maar toch wil ik deze controle niet afgeven aan een wildvreemde die ik niet eens kan zien. Ik kies eieren voor mijn geld en laat mijn man achter bij deze nieuwe hoofdbestuurder. Het is blijkbaar voorbestemd, want ineens gaan alle lampen aan en stopt de muziek. De avond is voorbij.
Met een glimlach op mijn gezicht fiets ik naar huis. Alles bleek anders dan ik mezelf van tevoren had wijsgemaakt. Deze avond gaf mijn seksuele vrijheid een boost. Iedereen was net zo naakt en kwetsbaar als ik en daardoor voelde ik me veilig en op mijn gemak. Ik was niet meer bezig met banale onzekerheden of hoe de dingen ‘zouden moeten gaan’. Niets moest, alles mocht. Ik mag dan geen orgasme hebben gehad, een zaadje voor toekomstige bezoeken is absoluut geplant.
Beeld: Rob Jacobs
