In haar thuisland voelde de Oekraïense trans vrouw Santa (33) zich steeds onveiliger. Ze besloot te vluchten en belandde in Nederland. "Ik wil me gewoon mens voelen, en een normaal leven leiden.”
“Het leven als trans vrouw in Oekraïne is erg moeilijk, niemand begrijpt ons. Het is bijna onmogelijk om de juiste medische hulp te krijgen. Het is moeilijk voor me om een baan te vinden omdat de gegevens op mijn identiteitskaart niet aangepast zijn. Daarom lukt het me niet om uit eigen zak lasertherapie, operaties en hormoontherapie te betalen. Via de zwarte markt zijn wel hormonen te krijgen, maar dat is erg duur en onbetrouwbaar. Ik ken vrouwen die zijn overleden nadat ze hormonen van de zwarte markt gebruikten.
Op straat in Oekraïne werd ik regelmatig bespot en aangevallen, zelfs als ik naar de supermarkt ging. Ik voelde me steeds onveiliger. In campagnes vanuit de overheid wordt de indruk gewekt dat lhbtq’s seksverslaafden en pedofielen zijn. Er wordt wel een jaarlijkse pride georganiseerd, maar zodra de optocht voorbij is en de media hun camera’s uitzetten, worden deelnemers die naar huis willen, aangevallen. Ik kreeg drie keer te maken met seksueel geweld. Met mijn aangifte werd niets gedaan.
“De eerste twee maanden had ik in Nederland geen toegang tot gezondheidszorg of hormoontherapie”
Ik las online dat Nederland het eerste land is waar iedereen met elkaar mag trouwen, dat Nederland het meest veilige land voor lhbtq’s is. Daarom besloot ik hierheen te vluchten. Hier is het ook niet makkelijk: tijdens mijn eerste avond werd ik op een slaapzaal met zestien mannen geplaatst. Ik durfde niet te gaan slapen. Uiteindelijk werd ik overgeplaatst naar een ruimte met andere lhbtq’s.
Ik had de eerste twee maanden geen toegang tot gezondheidszorg of hormoontherapie. Moet je je eens voorstellen hoe het is om als vrouw te zien dat er haar op je borsten groeit. Ik stond huilend voor de spiegel. In Nederland voel ik me veiliger, maar de IND is van mening dat het voor mij veilig genoeg is in Oekraïne. Ik ben al twee keer afgewezen en nu volgt een rechtszaak, met een nieuwe advocaat. Ik hoop dat ik ze er toch van kan overtuigen dat ik niet terug kan. Ik wil me gewoon mens voelen, en een normaal leven leiden.”
Beeld: Armando Branco / Styling: Jeroen Kamphorst | Grooming: Jolanda Denneman | Met grote dank aan Sandro Kortekaas van LGBT Asylum Support
Jasje: Vijzel Vintage | jurk: Samsoe & Samsoe | schoenen: Steve Madden
