Voor transgender mannen die zich begeven in de gayscene ligt fetisjering op de loer, maar er valt ook een hoop lol te beleven. Journalist Beau Geraeds sprak met drie mannen die door schade en schande wijzer zijn geworden.
Mijn eigen transitie begon tweeënhalf jaar geleden: op het moment waarop ik niet langer het gevoel kon onderdrukken dat ik mij niet thuisvoelde in mijn lijf.
Toen ik op mijn vijftiende mijn eerste relatie met een meisje kreeg, voelde ik dat ik nooit meer iets anders wilde dan met een vrouw zijn. Sindsdien heb ik uitsluitend met vrouwen gedatet. Ik voel me aangetrokken tot femininiteit, maar de laatste twee jaar ben ik me ervan bewust geworden dat een feminien persoon niet per definitie ‘vrouw’ hoeft te zijn. Misschien blijk ik dus toch niet zó hetero als ik dacht.
De gedachte dat ik niet-vrouwen ook weleens interessant kan vinden, roept meteen een onzekerheid bij me op. Bij vrouwen voel ik me vaak snel op mijn gemak, maar zou ik ook in de smaak vallen in een mannenwereld? Of zou ik door homoseksuele mannen direct worden afgekeurd, omdat ik op dit moment niet in mijn broek heb wat veel van hen wel hebben?
In de tijd dat ik mijn genderidentiteit nog volop verkende, raadde een andere trans persoon me aan lid te worden van een besloten Facebook-groep voor transmasculiene mensen. Op zoek naar een antwoord op de vragen hierboven besloot ik in die groep een oproep te plaatsen, waarin ik trans mannen die zich in de gayscene begeven vroeg naar hun ervaringen. Met drie van de reageerders, Ryan, Lucas en Samuel*, ging ik in gesprek over hun zeer uiteenlopende ervaringen.
Intense ervaring
Casual hookups zijn voor Ryan nooit aan de orde geweest. “Op Grindr kwam ik er binnen twee uur achter dat die app eigenlijk niks voor mij is. De meeste berichten waren seksueel van aard; ik was op zoek naar iets serieuzers. Ik leerde al snel de mensen ertussenuit pikken die vooral gericht waren op seks en niet zo zeer op daten.” Toen Ryan nog online datete, koos hij er bewust voor níét op zijn profiel te vermelden dat hij trans is. “Ik deed me niet anders voor dan ik ben, maar ik besloot doelbewust die informatie nog even voor me te houden. Ik dacht: dat kan ik altijd nog vertellen als het klikt.”
“Ik wil als volwaardig mens worden behandeld”
Inmiddels is Ryan ruim anderhalf jaar gelukkig met een cisgender man. “We leerden elkaar kennen via Tinder. Hij had nooit uitgesloten met een trans persoon te eindigen”, vertelt Ryan. Een maand voor Ryans mastectomie [borstverwijderende operatie – red.] kregen de twee officieel een relatie. “De eerste week na mijn operatie had ik de kracht niet om zelf uit bed te komen. Mijn vriend heeft me die hele week uit bed getild en van pijnstilling voorzien. Best een intense ervaring als je net samen bent. De relatie had die week stuk kunnen lopen, maar het heeft ons juist dichter bij elkaar gebracht.”
Ryan heeft als trans man grotendeels positieve ervaringen gehad binnen de gayscene, maar hij kreeg wel te maken met (online) fetisjering. “Ik had soms het gevoel dat ik werd gezien als een avontuurtje; iets nieuws. Als ik aan iemand vertel dat ik trans ben en diegene zegt er wel benieuwd naar te zijn hoe seks is met ‘iemand zoals ik’, dan ben ik gelijk op mijn hoede. Zo’n uitspraak voelt vervreemdend voor mij, alsof ik niet als normaal mens word gezien.”
Op voorhand gedwiskwalificeerd
Lucas, die sinds zijn zestiende door het leven gaat als de man die hij is, heeft helaas vooral negatieve ervaringen in de gayscene. In eerste instantie datete hij nog even met vrouwen, maar al snel besefte hij dat hij alleen op mannen valt. Lucas heeft het gevoel dat de focus in de gayscene, in ieder geval onder cisgender mannen, heel erg ligt op geslachtsdelen en seks. “Daardoor heb ik het gevoel dat ik als trans man snel buiten de boot val. In mijn contact met mannen is mijn transzijn een obstakel gebleken. Daardoor kon er soms geen relatie ontstaan.”
“Als iemand zegt benieuwd te zijn hoe het is seks te hebben met ‘iemand zoals ik’, ben ik gelijk op mijn hoede”
Het wel of niet op je datingprofiel vermelden dat je trans bent, noemt Lucas ‘kiezen tussen twee kwaden’: “Als je het níét zegt, loop je het risico dat je veel tijd in iemand investeert terwijl later kan blijken dat diegene er niet ok mee is. Als je het wél zegt, bestaat de kans dat mensen je op voorhand al diskwalificeren. Bovendien vertel je dan vrij publiekelijk aan de wereld dat je trans bent – dat vind ik zelf niet ideaal.”
Een aantal maanden was Lucas samen met een cisgender man. “Ik had al een tijd het gevoel dat de fysieke aantrekkingskracht vanuit zijn kant minder was, maar hij ontkende dit.” Na een half jaar verbrak Lucas de relatie. Na de break-up zei deze man hem dat hij eigenlijk wel opgelucht was. “Vanuit zijn kant was het ontbreken van een ‘mannelijk geslachtsdeel’ toch wel een onontkoombaar probleem. Dat bevestigde voor mij het gevoel dat een relatie met een cis man niet mogelijk is.’’
Lucas begint ietwat ongemakkelijk te lachen. “Vaak zegt men dat er heus wel mensen zijn die het zullen accepteren. Daar probeer ik aan vast te houden, maar die persoon ben ik helaas nog niet tegengekomen. Ik hoop dat dit in de toekomst alsnog gebeurt.”
Ook met Lucas praat ik over fetisjisme. De gedachte dat iemand mij alleen zou willen om mijn lijf – dat anders is dan het lijf van veel andere mannen – geeft mij persoonlijk een naar gevoel. Als ik Lucas over zijn ervaringen met fetisjisme hoor, schrik ik dan ook een beetje. “Zeker aan het begin van mijn transitie kreeg ik regelmatig berichten van mannen die een fetisj hadden voor mijn trans-zijn. Achteraf bleken het vaak mensen te zijn die via een slinkse manier hadden weten te infiltreren in een supportgroep voor trans personen.” In de loop van zijn transitie kreeg Lucas hier minder mee te maken. “Trans-zijn wordt vaak onterecht beschouwd als tussen twee geslachten in zitten. Daar kicken sommige mensen op. In mijn beleving wordt de fetisj minder groot wanneer je in de ogen van anderen meer lijkt op een cisgender man.’’
Voorkeur voor bi
Samuel*, die acht jaar geleden in transitie ging, haakt bij één opmerking altijd direct af. “Als mensen zeggen dat ze ‘altijd al eens een kutje hebben willen neuken’ houdt het voor mij op. Ik wil niet dat er zo’n hyperfocus op mijn lijf komt te liggen.” Samuel is biseksueel en heeft een voorkeur voor biseksuele (seks)partners. “Dan maakt mijn anatomie minder uit en hoef ik niet eerst uit te testen of de ander mijn lijf wel oké vindt.’’
Tot zijn verbazing heeft Samuel van meerdere mannen te horen gekregen dat het hen niet uitmaakt wat hij in zijn broek heeft. Deze mannen hadden de mindset: ik ben gay, jij bent een man, dus ik kan op jou vallen. “Anderzijds heb ik ook wel eens te horen gekregen dat iemand niet wist of een relatie met een trans man op de langere termijn iets voor hem was. Als iemand monogaam wil zijn met een partner en ik zonder cis penis niet kan bieden wat diegene nodig heeft, dan snap ik dat het ophoudt.”
Het ontbreken van deze ‘traditionele penis’ blijkt wel vaker een obstakel te zijn (voor anderen). Enerzijds ervaart Samuel binnen de gayscene solidariteit en positiviteit, ook tegenover trans personen. Tegelijkertijd merkt hij dat over het algemeen de witte cisgender homoseksuele man het moeilijk vindt dat gender(expressie) veel verschillende vormen kent. “De eigenaar van een gaysauna wilde me alleen toelaten als ik de phallo [een uit huidtransplantatie geconstrueerde penis – red.] had gehad. Op de bi-dagen was ik wel welkom, op de andere dagen zou ik niet als man worden gezien.”
“Trans-zijn wordt vaak onterecht beschouwd als tussen twee geslachten in zitten”
Sommige ervaringen zijn niet alleen jammer, maar vooral pijnlijk. Samuel: “Ik had een hookup met iemand die wilde uitproberen of seks met een trans man iets voor hem was. Op een gegeven moment zei hij: ‘Nee sorry, dit wordt ’m niet’. Daar heb ik alle respect voor, maar dat kwam wel binnen. Mijn anatomie was niet zijn ding. Dit gaf mij de bevestiging dat het voor een gay man dus niet zou werken met mij.”
Gelukkig heeft Samuel ook zeer positieve ervaringen gehad, die hem af en toe blijven verbazen. “Mensen doen er soms zó normaal over. Dat mijn lichaam anders is dan de norm maakt hen dan helemaal niets uit; ze willen het gewoon leuk hebben met míj. In hun ogen ben ik een persoon in het geheel, mijn lijf is daar slechts een deel van. Mijn fijnste ervaringen zijn wanneer ik als normaal en volwaardig mens word gezien en behandeld.”
Meer dan trans
Vanuit hun eigen ervaringen geven de drie mannen nog wat tips aan mensen die zich in de gayscene begeven. Tegen cis mannen wil Samuel graag zeggen dat het belangrijk is te checken wat voor een trans persoon oké is qua taalgebruik. “De ene trans persoon is oké met het woord ‘kut’, de ander totaal niet.” Ook Ryan heeft een boodschap voor cis mannen: “Mocht je online of offline een trans persoon ontmoeten, probeer dan begripvol te zijn. Het is voor hen niet altijd makkelijk.” Lucas voegt zich daarbij: “Mijn genderidentiteit zou volgens mij lang niet zo’n groot issue zijn als meer mensen zich een keer zouden verdiepen in wat het precies betekent om trans te zijn. Ik ben zoveel meer dan alleen transgender.”
Voor “alle trans mannen out there” heeft Lucas het volgende advies: “Bewaak je eigen grenzen. Je hoeft iemand pas jouw verhaal te vertellen als jíj daar klaar voor bent. Steek geen energie in contact met iemand die jouw trans-zijn niet accepteert. Als iemand echt de moeite waard is, zouden ze jouw waarde moeten zien los van je genderidentiteit.” Voor mij zijn de verhalen van Ryan, Lucas en Samuel even verhelderend als geruststellend. Voor elke rotte appel, blijkt er iemand te bestaan die de ander omarmt, ongeacht diens anatomie.
*De naam Samuel is uit privacyoverwegingen gefingeerd / Beeld: censuur.com
