Winq-columnist Bo Hanna over complotgekkies. "Dat de wereld minder zwart-wit is dan ze wordt voorgedaan, weten juist wij als lhbtq-gemeenschap."
“Complotgekkies, blijft uit mijn berichtenbox. Ik date alleen met mensen die volledig gevaccineerd zijn." Tijdens het scrollen constateer ik dat de vaccinatiediscussie inmiddels zelfs Grindr bereikt heeft. Dat sommige mensen de behoefte voelen online te pronken met hun prikken vind ik tot daaraantoe. Waar ik echter niet bij kan, is dat onze samenleving tegenwoordig verdeeld lijkt in twee fronten.
“Waar is de ruimte gebleven even niet te weten wat te denken, vinden of doen?”
Sinds het uitbreken van de pandemie is het maatschappelijke debat ontdaan van alle grijstinten en nuances. Ben je een voorstander van de coronamaatregelen of fel tégen? Ga je met trots een vaccinatie halen, om dat vervolgens in je Grindr- of Tinderbio te vermelden, of ben je een antivaxer? In rap tempo lijken we te moeten beslissen aan welke kant we staan. Waar is de ruimte gebleven even niet te weten wat te denken, vinden of doen? We zijn immers niet allemaal opgeleid tot medisch specialist, ethicus of beleidsmaker.
Als er een plek is waar maatschappelijke onrust in een mum van tijd zichtbaar wordt, is het Twitter wel. De ene na de andere hashtag ging er de afgelopen maanden viraal, van #ikdoenietmeermee tot #ikblijfthuis. De een is een moordenaar door op vakantie te gaan, wordt zelfs verantwoordelijk gehouden voor de dood van een anders dierbaren, de ander wordt geroemd als ware held door braaf thuis te blijven. Mij lijkt het vrij logisch dat iedereen tot op zekere hoogte anders omgaat met de situatie waarin we met zijn allen beland zijn. We hebben immers niet allemaal dezelfde middelen en privileges om ons leven tijdens de pandemie zo in te richten dat we er niet psychisch aan onderdoor gaan. Voor iemand met een comfortabele twee-etagewoning met tuin is het aannemelijk eenvoudiger op een zonnige zomerdag binnen te blijven dan voor een twintiger die door de krapte op de woningmarkt moet vertoeven in een bezemkast.
“De wereld is niet binair; de mensheid is niet eenvoudigweg op te delen in twee uitersten”
Dat de wereld minder zwart-wit is dan ze wordt voorgedaan, weten juist wij als lhbtq-gemeenschap. We verenigen ons niet voor niets onder een regenboogvlag. De wereld is niet binair; de mensheid is niet eenvoudigweg op te delen in twee uitersten. Laten we elkaar daarom blijven vasthouden, in plaats van elkaar in nieuwe hokjes te plaatsen.
Het blijft de kunst samen een balans te vinden en oog te houden voor zowel het gemeenschappelijk belang als voor afzonderlijke behoeftes en onderlinge verschillen. Ik heb daar geen handleiding voor, maar durf wel te stellen dat het contraproductief is elkaar reeds voor een eerste ontmoeting te reduceren tot wappie of mak schaap. Deze tijden zijn zonder zulke aannames al apocalyptisch genoeg.
Beeld: Celso de Sanders / Grooming: Emma Blok
