Het werd wel de vloek van Ellen genoemd: in het jaar dat het personage van de gelijknamige Ellen DeGeneres in haar sitcom uit de kast kwam als lesbienne, werd de show gecanceld. Conclusie: de Amerikaanse tv-kijker was nog niet toe aan zoveel openheid. Een jaar later bewezen Will & Grace het tegendeel. Een analyse van tv-kenner Matt Baume.
Toen Ellen DeGeneres haar gelijknamige personage in de sitcom Ellen uit de kast liet komen, duurde het niet lang voor er een einde kwam aan de show. In de tweede helft van de jaren negentig werd de tijd nog niet rijp geacht voor zoveel openheid. Toch kwam een jaar later, in 1998, een nieuwe sitcom op tv waarvan een van de hoofdpersonages openlijk gay was (Will), net als een van zijn beste vrienden (Jack): Will & Grace.
Baanbrekend, maar ook kritiek
Acht jaar lang keken miljoenen mensen naar de avonturen van Will Truman, een homoseksuele advocaat die samen met zijn beste vriendin, de interieurontwerpster Grace Adler, een appartement bewoonde in New York. De serie was enerzijds baanbrekend, aldus de Amerikaanse tv-kenner Matt Baume.
Maar aan de andere kant kreeg Will & Grace veel kritiek van homoseksuele kijkers, die vonden dat stereotypes en vooroordelen over gays werden uitgebuit.
Grote impact, maar was die goed of slecht?
Uiteindelijk werd Will & Grace bekroond met achttien Emmy Awards en heeft de serie een grote impact gehad op tv, cultuur en politiek, zo stelt Baume. Maar, zo vraagt hij zich af in de onderstaande analyse: was die impact goed, of slecht?
