Christel (45) werkt sinds haar 16e bij Hema. Ook dochter Jane (16) heeft er inmiddels haar draai gevonden. “Nadat Jane had verteld dat ze trans is, was het alsof ik mijn kind weer terugkreeg.”
Het ging op school al een tijdje niet zo lekker met Jane, maar voor moeder Christel en vader Pascal was het moeilijk de oorzaak te vinden. Christel: “Jane heeft mogelijk ADD en een hoog IQ, maar dat kwam er op school gewoon niet uit. Ze liep altijd vast, had huilbuien tijdens toetsweken, noem maar op.”
Jane had altijd al het gevoel dat er iets niet klopte. Jane: “Vanaf m’n vierde al, maar op die leeftijd kon ik natuurlijk nog niet benoemen wát er was. Toen ik de puberteit in ging, en m’n lichaam begon te veranderen wist ik: wat er nu gebeurt, vind ik niet chill.” Jane begon zich af te zonderen, zat steeds meer op haar kamer en nam niet echt meer deel aan de maatschappij. Christel: “Dat proces ging zo langzaam dat we aanvankelijk niet eens in de gaten hadden dat ze zich steeds meer terugtrok.”
“Ik maakte het klassieke rouwproces door, van ontkenning en boosheid naar acceptatie”
Jane: “Ik maakte het klassieke rouwproces door, van ontkenning en boosheid naar acceptatie. Vooral de fase van boosheid was een moeilijke: ik wilde uit de kast komen en verder met m’n leven, maar ik wist ook dat het een moeilijk proces ging worden.” In maart van vorig jaar werden Christel en haar man uitgenodigd voor een gezamenlijk gesprek bij de kinderpsycholoog waar Jane al een tijdje kwam. Daar kregen ze te horen dat hun kind al lang met een groot geheim rondliep: ze is transgender. Christel: “Vanaf die dag zijn we haar meteen Jane gaan noemen, die naam had ze al uitgezocht. In het begin was dat even wennen, maar inmiddels kan ik haar oude naam niet meer uitspreken.”
Onbezorgd leven
Janes ouders zijn erg open-minded: als zij vroeger een Hello Kitty-pyjama wilde, kreeg ze die gewoon. Christel: “Als ouder wil je dat je kind een zo onbezorgd mogelijk leven heeft. Daar zit voor ons vooral het verdriet: dat ze het als trans vrouw niet makkelijk zal krijgen. Ik ben dankbaar dat ook mijn man Pascal er vanaf dag één oké mee is. Toen Jane eenmaal alles verteld had, leek het alsof ze weer tot leven kwam. Ze ging weer koken, taartjes bakken. Het voelde alsof ik m’n kind weer terug had.”
Jane meldde zich aan bij Youz, een genderpoli in Zaandam. Ze was op dat moment al vrij ver in haar proces: ze had haar sociale transitie eigenlijk al achter de rug en leefde al als vrouw. Jane: “Eerder dit jaar ben ik gestart met hormoonblokkers die de mannelijke puberteit afremmen, sinds deze zomer neem ik ‘cross hormonen’ die de vrouwelijke puberteit een kickstart geven.”
Bij Janes vorige werkgever liep het alleen nog niet zo lekker: als ze ging werken, ging Jane weer de kast in en verkleedde ze zich als man. Christel: “Omdat ik al zo lang bij HEMA werk, heb ik goed meegekregen hoe het bedrijf door de jaren heen steeds inclusiever werd. Volgens mij was het in 2011 het eerste bedrijf ter wereld dat een trans vrouw [het Servisch-Australische model Andreja Pejić – red.] in een campagne gebruikte. Jane is opgegroeid met HEMA, en wist al dat het personeelsbestand erg divers is. Echt een afspiegeling van de samenleving.” Inmiddels is Christel filiaalmanager bij een zogenaamde A-vestiging, en toen er vacatures kwamen voor aanvulhulp heeft Jane daarop gesolliciteerd.
“Representatie kan een enorm verschil maken”
Hey Pride
Toen Jane bij HEMA in dienst trad, liepen zij en haar moeder nog wel tegen een paar kleine hobbels aan. Christel: “Zo kon op het werknemersformulier alleen gekozen worden tussen ‘man’ of ‘vrouw’ en moest haar oude naam nog ingevuld worden omdat haar paspoort nog niet is aangepast. Na contact met HR werden dat soort dingen snel opgelost.” Toen Christel vernam dat HEMA ‘Hey Pride’ heeft opgericht, een klankbord voor diversiteit en inclusiviteit, waardeerde ze dat enorm.
Inmiddels heeft Jane bij HEMA haar draai gevonden. Christel: “Ze past goed in het team, is supervriendelijk naar klanten en het sterkt haar enorm dat ze ziet dat zowel de klant als haar werkgever haar accepteren. Ook hebben we met HR gesproken over een mogelijk transitieverlof, dat gaf me echt het gevoel dat er naar ons geluisterd wordt.” Jane beaamt dat: “Als ik zie dat HEMA inclusiviteit en diversiteit laat zien in haar campagnes, doet me dat absoluut iets. Representatie kan een enorm verschil maken. Toen ik jonger was, zag ik die representatie amper. Als ik in die tijd meer mensen als bijvoorbeeld Nikkie de Jager zou hebben gezien, had me dat veel ellende en onbegrip bespaard.”
Beeld: Chris & Marjan
