Een GSA (Gender & Sexuality Alliance) is inmiddels op elke middelbare school van onmisbare waarde. Binnen een GSA komen queer leerlingen en hun ally’s samen om hun school een veilige plek te maken voor iedereen. We spraken vier jongeren over de GSA op hun school. Lucas Oldenburger (hij/hem) is 17 en woont in Haren.
“Ik heb zelf de GSA op mijn school opgericht, de schoolleiding was meteen enthousiast. Ik ben trans man en mijn coming-out op school is goed ontvangen. Je weet van tevoren niet hoe er gereageerd zal worden, dus natuurlijk vond ik het wel spannend. Net voordat ik uit de kast kwam kregen we wat seksuele voorlichting over transgender personen, maar op een gebrekkige manier. Het ging over ‘een meisje dat graag een jongen wilde zijn’ en dat zij testosteron moest nemen ‘om haar geslacht aan te passen’. Dat klopt niet: je kunt beter spreken over een transgender jongen die is geboren in het verkeerde lichaam en testosteron nodig heeft om zijn lichaam kloppend te maken.
We vieren Paarse Vrijdag, IDAHOT [internationale dag tegen homofobie, transfobie en bifobie – red.] en Coming-Outday. Daarnaast hebben we geregeld dat er op de jongenswc’s prullenbakken zijn voor menstruerende jongens. Ook kwamen er genderneutrale toiletten. Hard nodig, want sommige leerlingen voelden zich niet thuis op de mannen- en vrouwentoiletten en besloten daarom de hele dag niets te drinken om maar niet naar het toilet te hoeven.
We hebben veel informatie voor docenten en leerlingen beschikbaar gemaakt, ook geven we bij biologie aanvullende seksuele voorlichting. Als profielwerkstuk schreef ik een handboek voor lhbtq+ schoolbeleid. Daar kreeg ik een 10 voor. Ik heb het handboek zelfs aan minister Dijkgraaf van OC&W mogen presenteren.
Ik zie echt dat onze GSA een verschil maakt. Er zijn leerlingen die binnen de veilige omgeving van de GSA nieuwe voornaamwoorden en namen testen. Ik geef steeds vaker trainingen aan onderwijsprofessionals over dit onderwerp. Ik begin dit jaar aan een studie om basisschoolmeester te worden en ik hoop later op mijn eigen basisschool hier ook iets mee te kunnen blijven doen.”
Beeld: Ernst Coppejans
MUAH: Bianca Fabrie
Met grote dank aan: Zinzy Nimako / COC Nederland
