Na het overlijden van zijn vader stopte Amsterdammer Ruychi met dansen, maar toen hij Rotterdammer Louis leerde kennen, pakte hij de draad weer op. "Louis was mijn prins op een zwarte hak."
Hoe zijn jullie met dans in aanraking gekomen?
Ruychi: “Ik ben geboren in Amsterdam en opgevoed in het Friese Bakkeveen. Ik dans al sinds mijn vierde. Het startte met ballet en jazz, vervolgens ben ik op mijn twaalfde op hoog niveau gaan stijldansen. Ik heb gestudeerd aan de Lucia Marthas Institute for Performing Arts in Groningen. Na het overlijden van mijn vader in 2013 stopte ik. Op de een of andere manier deed het dansen me te veel aan hem denken. Ik besloot make-upartiest te worden, maar dat veranderde toen ik Louis leerde kennen.”
Louis: “Mijn wieg stond in Rotterdam. Ik begon op mijn negende met dansen nadat ik werd ontdekt door een dansleraar van opleidingsinstituut Codarts Rotterdam. Mijn ouders begrepen niet echt wat ik aan het doen was, die zagen in dans geen carrière voor mij. Helemaal omdat mijn ouders, die zijn geboren op Kaapverdië, het niet kennen uit hun cultuur. Zij wilde dat ik zou gaan studeren en een goed betaalde baan zou vinden, zonder dans. Ik was veel te gepassioneerd daarvoor en ben mijn droom gaan volgen. Ik ben gaan studeren aan Codarts en ben daarna naar Amerika gegaan om te dansen. Ballet, contemporary, jazz, hiphop, noem maar op. Ik deed auditie voor So You Think You Can Dance en bereikte de finale. Later werkte ik als choreograaf bij Dance Dance Dance en reisde ik de wereld rond als danser tijdens een wereldtournee van Armin van Buuren.”
Uiteindelijk kwamen jullie elkaar tegen. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
L: “Ik ging naar een ‘kinky’ feest, georganiseerd voor en door de black community. Het was zó heet in die tent, dat ik bij de visagisten ging vragen of zij een doekje hadden om op te frissen. Zo raakte ik met Ruychi aan de praat. Uiteindelijk hebben we die avond met elkaar gezoend en dat was magisch. Sindsdien zijn we altijd samen geweest.”
R: “Dat was ten tijde van de eerste lockdown. Louis was echt mijn prins op een zwarte hak. Ik dacht in eerste instantie dat hij veel te hoog gegrepen was voor mij. Uiteindelijk raakten we toch in gesprek en de rest is geschiedenis. We zijn nu 2,5 jaar verder en inmiddels een half jaar getrouwd.”
Ruychi, door jullie ontmoeting heb jij het dansen weer opgepakt. Waarom?
R: “Louis' passie voor dans heeft iets opgewekt in mij, waardoor ik opnieuw danslessen ben gaan volgen. Ik heb een danspartner gezocht om de dromen uit mijn jeugd alsnog uit te laten komen.”
Waarom is dans zo’n mooi vak?
L: “Het is de plek waar ik mezelf kan zijn, een soort therapie. Het was niet makkelijk om als zwarte trans jongen op te groeien, inclusief alle oordelen die daarbij horen. Dans heeft mij de kans gegeven om te zijn wie ik wil zijn en daarvoor te gaan. De danswereld is heel hard, je leert al vroeg hard te werken. Die wereld leert je gedisciplineerd te zijn en jezelf professioneel te gedragen.”
R: “Door dans heb ik geleerd met respect met anderen om te gaan en grenzen te accepteren. Stijldansen heeft mij daarnaast meer zelfverzekerd gemaakt en ervoor gezorgd dat ik beter kan communiceren.”
Jullie hebben verschillende disciplines gedanst, van hiphop tot ballroom. Waar ligt jullie hart?
L: “Dat vind ik een lastige vraag. Als klein kind ging ik los op feesten waar muziek uit Kaapverdië werd gedraaid. Op jonge leeftijd kwam ik in aanraking met klassiek ballet en moderne dans. Bij dat laatste krijg ik veel ruimte voor zelfexpressie. Ook hou ik van hiphop en commerciële dans: ik kan gewoon niet kiezen.”
R: “Voor mij is dat zeker ballroom. De glitter en glamour zijn onwijs betoverend.”
Waar richten jullie je momenteel het meest op?
R: “Momenteel focus ik me het meest op het latin-gedeelte binnen de ballroomstijlen. Ik heb dit jaar de beslissing gemaakt weer fulltime aan de slag te gaan als danser. Dat is een uitdaging, maar het geeft ook veel voldoening.”
L: “Ik ben fulltime aan het werk voor een dansgezelschap als choreograaf. Het is leuk creatief bezig te zijn met een team en weer een theatertour neer te zetten.”
Wat zijn jullie toekomstplannen?
R: “Ik wil mijn leven gaan inrichting als freelancer. Ik heb jaren voor een baas gewerkt en daar niet altijd genoeg voldoening uitgehaald. Doordat Louis in mijn leven is gekomen, is het dansvuur weer aangewakkerd. Ik ben vastberaden er alles uit te halen.”
L: “Met mijn man een mooi leven opbouwen, waarbij wij ons kunnen focussen op dingen die wij leuk vinden en waar we ons geld mee kunnen verdienen. Mensen, van jong tot oud, inspireren met dans maakt ons gelukkig.”
Beeld: Armando Branco
