Columnist Matthijs van Els ging op jacht naar een trio. “Het stoorde me dat ik nog steeds niet kan meepraten over hoe het is om seks te hebben met meer dan één persoon tegelijk."
Wanneer ik mensen vertel dat ik nog nooit een trio heb gehad, geloven ze me vaak niet. Men heeft een bepaald beeld over mijn seksleven en dat kan ik ook niemand kwalijk nemen; ik ben me bewust van de verhalen en beelden die ik de wereld in slinger. Het stoort me daardoor dat ik nog steeds niet kan meepraten over hoe het is om seks te hebben met meer dan één persoon tegelijk. Onder het mom van goede voornemens werd ik een man met een missie: mijn allereerste spetterende trio.
Ik liet er geen gras over groeien: vol goede moed benaderde ik stellen op Grindr met de vraag of ze interesse hadden. Mijn aanname was dat dit binnen een dag wel geregeld zou zijn, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Na de eerste vier stellen werd ik langzaam ongeduldig en minder kieskeurig; het maakte me steeds minder uit welke leeftijd de mannen hadden en of ik ze überhaupt aantrekkelijk vond. Ik moest en zou een trio hebben, ongeacht de omstandigheden. Na maar liefst zeventien (!) stellen zonder succes gesproken te hebben, gooide ik de handdoek in de ring.
Teleurgesteld, gefrustreerd en nog immer onbevredigd deed ik mijn beklag bij mijn therapeut. Ineens werd alles pijnlijk duidelijk. Zelf kwam ik tot de ontdekking last te hebben van bewijsdrang en daar deed mijn therapeut geheel terecht nog een schepje overcompensatie bovenop. Voor wie en waarom deed ik dat? Wat probeerde ik te bewijzen met dat trio? Eerder schreef ik al over mijn haat-liefdeverhouding met Grindr, maar ik zie nu pas in wat daar eigenlijk aan ten grondslag ligt. Seksapps zijn waardevol voor het genieten van seksuele vrijheid, maar ze hebben ook een giftige keerzijde die niet altijd evident is.
“Blokkeren en ghosten is de norm en zelf doe ik daar net zo vrolijk aan mee”
We ‘jagen’ alsof het de normaalste zaak van de wereld is en in tegenstelling tot iemand versieren in de kroeg, ontbreekt het sociale en menselijke aspect zo vaak. Zonder enige moeite zetten we iemand opzij wanneer we denken iets beters te kunnen vinden of wanneer we al op een andere manier aan onze trekken zijn gekomen. Blokkeren en ghosten is de norm en zelf doe ik daar net zo vrolijk aan mee. In mijn zoektocht naar een trio kreeg de obsessie om te scoren de overhand. Het had helemaal niets meer te maken met lekkere seks. Het wrange is dat casual seks of experimentele seks niet zo hoeft te zijn, maar apps als Grindr en ons gedrag daarop werken dat wel in de hand.
Mijn missie is niet geslaagd, maar achteraf gezien ben ik daar wel blij om. Jagen, scoren en bewijzen dat ook ík voldoe aan een promiscue imago – iets waar homo’s sowieso al mee geassocieerd worden – lijkt me bij nader inzien niet de meest gezonde basis voor mijn eerste ménage à trois. Ik blijf onverminderd nieuwsgierig, maar ga het anders aanpakken. Wordt vervolgd…
Beeld: Rob Jacobs
