Een onbetaalde parkeerboete kan al reden zijn iemand te verbieden de grens over te gaan. Waarom geldt dat dan niet voor veroordeelde zedendelinquenten in hun proeftijd, vraagt columnist Bo Hanna zich af. "En dan zeker naar een land als Thailand, waar seksuele uitbuiting (van kinderen) door westerse mannen een groot probleem is."
Ruim een jaar geleden schreef ik over een akelige zaak. Een voormalige hoofdredacteur van de Gaykrant werd veroordeeld tot twee jaar gevangenis, waarvan een half jaar voorwaardelijk, voor het bezitten en verspreiden van duizenden kinderpornografische afbeeldingen en video’s. Hierop waren afschuwelijke, gewelddadige seksuele handelingen met (zeer) jonge kinderen te zien. Uit het vonnis valt op te maken dat hij een proeftijd van drie jaar kreeg en dat hij behandeling nodig heeft, omdat de kans op herhaling anders groot wordt geacht. Des te meer bevreemdde het mij dan ook dat ik hem onlangs tegen het lijf liep in een gaybar in Bangkok.
“Een rechter kán een reisverbod voor het reizen naar landen buiten de Europese Unie opleggen, maar het gebeurt niet vaak”
Het gebeurde op een zaterdagavond, in Silom Soi 2, de Reguliersdwarsstraat van Bangkok, waar ik samen met een vriend een K-pop dansshow bezocht. Ik begaf me richting de wc en registreerde ineens een bekend gezicht. Toen ik merkte dat de persoon in kwestie zich uit de voeten probeerde te maken, schrok ik en besefte ik wie het was.
Toen ik mijn koffers inpakte om deze winter vanuit Thailand aan mijn boek te werken had ik nooit verwacht dat ik oog in oog zou komen te staan met deze veroordeelde zedendelinquent. Mijn alarmbellen gingen direct af: waarom kom ik hem uitgerekend tegen in een land waar kinderprostitutie een groot probleem is? En de grotere vraag: waarom mag een veroordeeld zedendelinquent in zijn proeftijd naar een land als Thailand reizen, waar seksuele uitbuiting (van kinderen) door westerse mannen een groot probleem is?
Een uitreisverbod voor veroordeelde zedendelinquenten die in hun proeftijd zitten is, hoewel je dat zou verwachten, niet gebruikelijk. Een rechter kán een reisverbod voor het reizen naar landen buiten de Europese Unie opleggen, maar het gebeurt niet vaak, ook al is daar meer dan genoeg reden toe. Er zijn tal van voorbeelden waarbij Nederlanders die zijn veroordeeld voor bezit van kinderporno en/of kindermisbruik over de grens, in Afrikaanse, Zuid-Amerikaanse of Aziatische landen, opnieuw de fout in gaan.
“Dat voornamelijk ngo's en buitenlandse autoriteiten momenteel voorkomen dat Nederlandse zedendelinquenten over de grens slachtoffers maken, is ronduit beschamend”
Een recent voorbeeld is de zaak van Nelson M., die publiekelijk campagne voert voor de normalisering en legalisering van pedoseksualiteit. Hij werd door de Mexicaanse autoriteiten opgepakt voor het bezit van een vuurwapen, kinderporno en harddrugs. Hij kon naar Mexico afreizen omdat hij in Nederland zijn proces wegens kinderpornobezit in vrijheid mocht afwachten – de kans op herhaling werd niet groot geacht. Zijn arrestatie kwam onder andere tot stand door de inspanningen van Free a Girl, een internationale stichting die strijdt tegen seksuele uitbuiting van kinderen.
Een reisverbod is niet niks. Toch kan een onbetaalde parkeerboete bij de douane al reden zijn om iemand te verbieden de grens over te gaan. Waarom geldt dit dan niet voor mensen die veroordeeld zijn voor kindermisbruik en/of het bezit van kinderporno en die nog in hun proeftijd zitten? In 2019 pleitte een meerderheid in de Tweede Kamer ervoor zedendelinquenten die onder toezicht staan tijdelijk hun paspoort af te nemen, maar tot op heden is daar verder geen werk van gemaakt.
De individuele vrijheden van een veroordeeld zedendelinquent wegen wat mij betreft niet op tegen het potentiële gevaar dat bestaat voor kinderen in landen als Thailand, Mexico of Cambodja, waar de kinderprostitutie-industrie mede mogelijk wordt gemaakt door westerse mannen. Dat het voornamelijk ngo’s [niet-gouvernementele organisaties – red.] en buitenlandse autoriteiten zijn die momenteel voorkomen dat Nederlandse zedendelinquenten over de grens slachtoffers maken, is ronduit beschamend. Een uitreisverbod voor veroordeelde zedendelinquenten die nog in hun proeftijd zitten moet hoger op de politieke agenda komen te staan.
Beeld: Celso de Sanders / Grooming: Emma Blok
