Columnist Matthijs van Els is terughoudend met het geven van facials. "Ik ben altijd bang ben dat het een culinaire teleurstelling wordt voor de ander."
Op een druilerige maandagavond was ik bij een tergend saaie lezing over datasturing en menselijk recht. De verlossing kwam in de vorm van een berichtje van een bekende, die vroeg of hij me mocht pijpen en of ik wilde klaarkomen in zijn mond. Mijn lustgevoelens werden ongetwijfeld aangewakkerd door de intellectuele marteling waar geen eind aan leek te komen, maar ik zei volmondig ja en een klein uur later stond ik in zijn slaapkamer.
Doorgaans ben ik eerlijk gezegd huiverig om klaar te komen in iemands mond. Ik vind het geil, maar ben altijd bang ben dat het een culinaire teleurstelling wordt voor de ander. Ik waak ervoor iemand te worden die bekendstaat om zijn “funky spunk” – dixit Samantha Jones. Een facial verliest voor mij zijn waarde als die smaakt naar bittere ellende. Vergezeld door een onzekere ‘hahaha’ bood ik mijn maandagavonddate aan de boel uit te spugen als het hem niet smaakte.
Net als bijna iedere gay man – daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken – heb ik weleens mijn eigen sperma geproefd. Voor de hetero man durf ik niet te spreken, al vraag ik me af of die er altijd eerlijk over zou durven te zijn als dat het geval is. Ik heb het idee dat sperma slikken onder mannen als ‘iets gays’ wordt beschouwd – wat het, net als anale penetratie, absoluut niet is. Ik kan niet zeggen dat ik mijn eigen goedje door de jaren heen op een consequente smaak heb kunnen betrappen. Deze onvoorspelbaarheid – van bitter tot zuur en van zout tot zoet – heeft geleid tot mijn terughoudendheid in het geven van facials.
De hamvraag is: wat maakt een ejaculatie tot een verrukkelijke smaaksensatie? Voor zover ik weet heeft het onder andere te maken met je dieet, maar ik moet toegeven dat een gezond en evenwichtig eetpatroon niet altijd mijn sterkste kant is geweest. Vlees, vis, zuivel, koffie, roken, alcohol en drugs zouden slecht zijn voor de kwaliteit van je witte goedje. Ik ben gelukkig geen roker meer en ook mijn drugsgebruik is niet noemenswaardig, maar ik ben daarentegen wel een grootgebruiker van kwark, koffie en bier. Kaneel, ananas, kiwi, citroen, pepermunt, peterselie, water en tarwegras schijnen goed te zijn voor de smaak van je zaad. Helaas kom ik tot de pijnlijke conclusie dat ik uit dat rijtje alleen het water kan afvinken.
“De smaak blijft blijkbaar een verrassing tot het moment suprême”
Terug naar mijn date. Ondanks mijn initiële aarzeling liet ik me verwennen en probeerde ik de eventuele smaak te vergeten. Ik gaf me over aan de seks en al zittend op een stoel beleefde ik een intens hoogtepunt in – jawel – zijn mond. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en vroeg of het hem beviel. Mijn goedje bleek heel zoet, hij noemde 't beste wat hij ooit had geproefd. Zelf was ik stomverbaasd. Op basis van mijn dieet van de afgelopen dagen had ik het tegenovergestelde verwacht. Zou water dan zo'n grote impact hebben?
Deze positieve recensie was een eyeopener. De smaak van de dag blijft blijkbaar een verrassing tot het moment suprême, dus ik maak me vanaf nu niet langer druk over mijn seksuele kookkunsten. Misschien is het toetje soms niet naar wens, maar dat maakt niet het hele diner tot een fiasco. Dat gezegd hebbende: misschien kan ik binnenkort ergens een lezing bijwonen over de smaak van sperma en alle feiten, fabels en mythes daaromtrent. Dát is wat ik zou willen leren op een druilerige maandagavond.
Beeld: Rob Jacobs
