Netflix komt op 10 mei met een nieuwe verfilming van Cleopatra, over het leven van de Egyptische heerseres. De laatste koningin van Egypte werd eerder geportretteerd door Elizabeth Taylor. Bekijk hier alvast beelden uit die film, een docu over het leven van de echte Cleopatra en de trailer van de nieuwe serie.
Eerst even iets over het ‘gedoe’ rond de nieuwe Netflix-serie over Cleopatra, de laatste Egyptische koningin die heerste rond het begin van de jaartelling. In Queen Cleopatra, de serie die vanaf 10 mei is te zien op het streamingplatform, wordt d koningin namelijk gespeeld door een zwarte actrice.
Dit leidt in Egypte tot ophef en verontwaardiging. De Telegraaf wijdde er een aardig artikel aan en komt met meer voorbeelden van ‘black washing’ of ‘kleurenblindheid’, zoals de verontwaardigde mensen achter de ophef dit noemen.
Vier uur durend spektakelstuk
In Queen Cleopatra is Adele James te zien als koningin. Ze heeft grote schoenen te vullen, zoals dat zo mooi heet in een Engelse uitdrukking, want er zijn nog altijd veel fans van de verfilming uit 1963 met Elizabeth Taylor als Cleopatra. Het ruim vier uur durende spektakelstuk won in 1964 vier Academy Awards, maar niet voor Beste Film of Beste Actrice: de prijzen gingen naar Best Art Direction, Best Costume Design, Best Cinematography en Best Special Effects.
Imposant is de scène waarin Elizabeth Taylor, sorry, Cleopatra, de stad Rome wordt binnengedragen.
Als je de beelden hierboven hebt gezien, ben je ongetwijfeld onder de indruk. Wat een bijzondere vrouw en wat een fantastisch leven moet zij hebben gehad. De documentaire hieronder biedt een iets genuanceerdere kijk op de koningin, die leefde van 70 of 69 voor Christus tot het jaar 30 na Christus.
Most Evil Queen
Het onderschrift van die docu luidt: “Cleopatra. Een van de beroemdste heersers in de hele geschiedenis. Het verhaal van haar leven is legendarisch. Verleidelijke affaires, gewiekste politiek, oorlog, moord, propaganda, de opkomst en ondergang van beschavingen - het heeft het allemaal. Ze kwam ter wereld in een tijd van opschudding en tumult. Tegen de tijd dat ze die wereld weer verliet, was bijna iedereen van wie ze hield dood, en had het Romeinse rijk het eens zo machtig Egypte verslagen, waarmee een nieuw tijdperk van de menselijke geschiedenis werd ingeluid. De titel van de documentaire luidt dan ook niet voor niets The Untold Story of the Most Evil Queen: Cleopatra.
Het was overigens niet de eerste verfilming van Cleo’s levensverhaal. In 1912 verscheen de eerste (toen nog stomme) film, in 1917 een sprekende variant met Theda Bara, in 1928 een korte film en in 1934 weer een lange, geregisseerd door Cecil B. DeMille met Claudette Colbert in de titelrol. In 1970 volgde nog een Japanse animatievariant, waarna Argentinië (2003), India (2005), Brazilië (2007) en nogmaals India (2013) met een eigen Cleopatra-film kwamen. En dit is vermoedelijk slechts een greep.
De opnamen van de Cleopatra-film uit 1963 gingen van start in 1960. Er was enig oponthoud omdat het hoofd productie Buddy Adler kwam te overlijden aan kanker. Liz Taylor zelf legde ook bijna het loodje: tijdens de opnames, eind september in Londen, waren de weersomstandigheden zo slecht dat Taylor een zere keel kreeg. Dat ontaardde in een lelijke meningitis, vastgesteld door koningin Elizabeth II haar hoogsteigen arts. Inmiddels was het 19 november en Liz was nog steeds niet beter. Ze vloog naar Florida om te herstellen. Uiteindelijk liepen de kosten voor haar herstel op tot meer dan twee miljoen dollar.
Eigen kapper
En dan was er ook nog bijna een staking uitgebroken onder de kappers die betrokken waren bij het project: het had Hare Narigheid Liz Taylor behaagd om haar eigen kapper mee te nemen. Er kwam een compromis: de Amerikaanse hairstylist Sydney Guilarof mocht Taylors haar kappen, maar dan alleen in haar suite in het Dorchester Hotel.
Na een hele lading personeelswisselingen, toestanden met het vinden van de locaties (zo gooiden de Olympische Spelen in Italië roet in het eten), een script dat nog lang niet af was én telkens werd gewijzigd), begon eind augustus 1962 eindelijk de postproductie. Een eerste ruwe versie bleek vijf uur en twintig minuten te duren, en op 5 mei 1963 was Cleopatra dan eindelijk helemaal af.
Ontvangst
Cleopatra ontving wisselende kritieken. Het gerenommeerde filmmagazine Variety was enthousiast: “Cleopatra is niet alleen een superkolossale eye-filler (het ongekende budget blijkt uit de fysieke weelde overal), maar het is ook een opmerkelijk letterlijke filmische reconstructie van een historisch tijdperk.”
Daarentegen schreef Time Magazine nogal hardvochtig: “Als drama en als film zit Cleopatra vol gebreken. Het mist stijl, zowel in beeld als in actie. Geen moment zweeft de film op vleugels van episch elan; over het algemeen hobbelt het gewoon van scène naar zwaarwichtige scène."
Queen Cleopatra
Dat belooft nog wat voor de nieuwe Netflix-serie, Queen Cleopatra. De trailer hiervan zie je hieronder, gevolgd door allerlei interessante video’s die we voor je verzamelden op YouTube.
