Non-binair is geen look, geen vastomlijnd hokje en zeker geen trend. Zes enby’s* over de zoektocht naar hun ware zelf. Vandaag het verhaal van maker, docent, performer en programmeur in de podiumkunsten Ro, Rox, Roxy, Roxana (34) (Geen voornaamwoorden).
“Als kind wilde ik heel graag een jongen zijn, ik heb alleen nooit echt geweten wat dat precies was. Ik wist dat ik een piemel wilde, en geen borsten. Maar dingen zoals gelakte nagels, hakken en jurken konden ook heel stoer zijn. Ik wilde vooral niet als meisje gezien worden.
De maatschappij heeft het steeds over mannen en vrouwen, maar wat zijn dat precies? Volgens mij zijn het voornamelijk sociaalmaatschappelijk opgelegde structuren, waar ik me niet in kan vinden. Ik vraag het ook aan iedereen om me heen: “Wat is een man? Wat is een vrouw?” Ik heb nog steeds geen antwoord waar ik mezelf in herken. Tot die dag kan ik niet kiezen. Ik zou best wel willen kiezen trouwens, het maakt mij echt niet uit. Maar uiteindelijk heb ik mezelf meer kunnen accepteren en leren bewegen in de wereld zoals ik me voel. Mede door mijn sterke persoonlijkheid zien mensen mij nu voor wie ik ben. Ik heb leren loslaten, ik heb leren thuiskomen bij mezelf.
Ik ben mijn hele leven al ‘de ander’. Binnen mijn eigen familie, mijn gezin en mijn vriendengroep. Overal. Maar ik omarm mezelf altijd. De enige die ik kan zijn is mezelf. Dat is de enige kracht en vrijheid die ik heb.
Als ik mezelf een label moet geven, zou het two-spirited zijn. Ik ben niet mijn lijf, dus ook niet mijn gender en ook niet mijn genderidentiteit. Wat ik dan wel ben, is een energie, een spirit. En dus two-spirited, want ik voel me feminien en masculien, maar ik voel me geen man of vrouw. En ergens voel ik me ook wél man en vrouw. Dat ligt een beetje aan mijn stemming of aan het moment. Ik identificeer me als Human Alien of Rotterdammer. That’s it.”
*Enby is de fonetische uitspraak van de letters nb die staan voor non-binair.
Beeld: Bete van Meeuwen / Muah: Wout Philippo using mac cosmetics. / Hair artist: Sadryone Maduro
