Non-binair is geen look, geen vastomlijnd hokje en zeker geen trend. Zes enby’s* over de zoektocht naar hun ware zelf. Vandaag het verhaal van receptionist Roxy (23) (she/they).
“In 2020 kwam ik bij mijn ouders in Libanon uit de kast als nonbinair, trans femme persoon, waarna zij mij uit huis hebben gezet. Ik verhuisde naar Nederland terwijl ik aan de start stond van mijn ontdekkingstocht naar mijn genderidentiteit. Het breken met mijn ouders en mijn land gaf me de ruimte om diep te graven in mezelf om erachter te komen wie ik echt ben. Mensen hebben vaak het idee dat het moment waarop je jezelf ontdekt het moment is waarop je leven makkelijker wordt. Ik ervaar dat anders. Mijn leven werd lastiger, omdat ik nu niet meer in het normatieve plaatje pas. Mensen reageren daar niet altijd even goed op.
In Libanon kon ik er niet zo bijlopen als op deze foto, dat had ik simpelweg niet overleefd. Ik ben wel altijd al deze persoon geweest vanbinnen, maar ik heb nog nooit de moed gehad om dat te uiten. Hier kan ik gelukkig wel over straat zoals ik wil en dat geeft me zoveel kracht. Het is nu eindelijk tijd om de wereld te laten zien wie ik echt ben.
De afgelopen tijd heb ik veel nagedacht over mijn worstelingen. Ik zou heus weleens willen dat ik de zware tijden niet had hoeven doorstaan, maar juist die worsteling heeft mij mede gemaakt tot wie ik ben. Het heeft mij gebracht naar waar ik nu ben: een plek waar ik eindelijk een chosen family en community om me heen heb. Die betekenen veel voor mij.
Ultieme blijdschap is voor mij niet make-up op doen of een bepaalde outfit rocken – velen denken dat queer joy daarover gaat. Voor mij is het een gevoel, wakker kunnen worden en weten: ik hoef me geen zorgen meer te maken. Ik kan mijn dag beginnen en precies doen wat ik nodig heb en waar ik zin in heb.”
*Enby is de fonetische uitspraak van de letters nb die staan voor non-binair.
Beeld: Bete van Meeuwen / Muah: Sylvia Mercera / Hair artist: Sadryone Maduro
