Non-binair is geen look, geen vastomlijnd hokje en zeker geen trend. Zes enby’s* over de zoektocht naar hun ware zelf. Vandaag het verhaal van creative director, stylist, bassist, model en dichter Kanea (23) (die/hen).
“Ik weet nog goed dat ik voor het eerst een nepbaard bij mezelf opdeed, ik heb dat toen vastgelegd. Laatst keek ik die video terug en zag dat ik tijdens het opdoen van het baardje begon te huilen. Tranen van geluk. Ik ervoer hetzelfde toen ik voor het eerst een binder [hesje waarmee je zorgt voor een platte(re) borstkas – red.] aan had. Voor die tijd voelde ik me altijd in de war en onzeker, maar nu voel ik me echt gezien door mezelf. Dat soort momenten delen met andere trans mensen is intiem en belangrijk voor me, ik kan niet eens in woorden uitdrukken hoe blij dat me maakt.
Ik voel me vaak het meest comfortabel in mijn masculiene expressie. In queer spaces voel ik wél de ruimte en veiligheid om te experimenteren en vind ik het zelfs leuk om te spelen met mijn expressie. Laatst was ik bijvoorbeeld op een evenement in Antwerpen, waar ik een superfeminiene outfit droeg. Normaal voel ik me daar ontzettend oncomfortabel en onveilig in. Maar omdat ik op een plek was voor trans mensen van kleur, wist ik: ik word hier niet automatisch waargenomen als cis vrouw. Op plekken als deze doen mensen veel minder aannames en ben ik veel minder bezig met hoe ik gezien word.
Ik voel me zeker geen vrouw, maar ik heb ook niet het idee dat ik echt een man ben. Veel transfobe mensen zeggen dat het nu een trend is om trans en non-binair te zijn, maar als ik mijn kinderfoto’s erbij pak, zie en voel ik dat dat niet zo is: ik heb me altijd al zo gevoeld. Ik ben erg blij dat er nu eindelijk een woord is dat ik kan gebruiken.”
*Enby is de fonetische uitspraak van de letters nb die staan voor non-binair.
Beeld: Bete van Meeuwen
