Hoe is het om queer te zijn bij Defensie? Actrice Hanna van Vliet spreekt voor Winq met Linda, reservist bij de Koninklijke Landmacht. “Queer zijn is bij Defensie nooit een issue voor mij geweest; het vrouw-zijn wel, vanaf het moment dat ik moeder werd.”
“Ik wilde eerst eigenlijk naar de toneelschool. Daarvoor deed ik auditie in Amsterdam en in Utrecht, maar ik ging keihard op m’n plaat. Daarna dacht ik: Defensie, dat is het. Het avontuur sprak me aan, het stoere. Het is een unieke werkgever: iedereen die er werkt, doet dat omdat ze iets willen beteken voor een ander.
Ik werk voor de Natres, de Nationale Reserves. Heel veel mensen weten niet eens dat we bestaan – ook binnen Defensie. Veel beroepsmilitairen verklaren ons voor gek dat we naast onze fulltimebaan ook nog militair zijn. De reservisten zijn de militairen die vooral in Nederland actief zijn, bijvoorbeeld toen er in Limburg zandzakken moesten worden gelegd tijdens de overstroming. Hoeveel deze baan voor me betekent, daar kwam ik achter mijn vrouw in een periode dat ik het zeer druk had vroeg of ik niet moest overwegen om ermee te stoppen. Ik ging gelijk in de verdediging, want ik besefte: ik weet niet zo goed wie ik ben zonder deze baan.
Queer zijn bij Defensie is voor mij nooit een issue geweest; het vrouw-zijn wel, vanaf het moment dat ik zwanger werd. Eerst was ik gewoon ‘one of the guys’, vanaf dat moment ineens een moeder. Vanuit alle hoeken – mijn privéomgeving, mijn burgerbaan én bij Defensie – kreeg ik kritische vragen. Mensen vonden dat ik meer thuis moest zijn voor mijn zoontje, terwijl mijn vrouw fulltime moeder is. Mijn mannelijke collega’s met kinderen krijgen die kritische vragen niet. Vanaf dat moment was ik me zelf ineens ook heel erg bewust van het feit dat ik een vrouw ben.
“Ons kostuum is geschikt voor dikkemannenbuiken, maar niet voor zwangerevrouwenbuiken”
Sowieso is het een organisatie die is ingericht op mannen. Dat merk je bijvoorbeeld aan het pak. Dat past niet. Ik heb heupen en daar is dit pak niet op gemaakt. Toen ik zwanger was, moest ik mijn broek kapot knippen, want zwangerschapskleding is er niet. De broek is wel verstelbaar met klittenbandjes, maar die helpen alleen dikkemannenbuiken; zwangerevrouwenbuiken hangen ergens anders.
Voor heel de krijgsmacht denk ik dat het goed is om meer divers te zijn, want ik denk dat een divers team beter werkt. Ik zou het prettig vinden als we als team meer een afspiegeling zouden zijn van de samenleving, en in het bijzonder de reservisten. Wij moeten onze eigen samenleving weerspiegelen, want wij staan daar de hele tijd middenin.”
Lees alle verhalen via winq.nl/defensie
Deze productie kwam tot stand in samenwerking met het Ministerie van Defensie.
Beeld: Roy Schepers – Rocket Stories & Jeroen Zondag / MUAH: Clayton Leslie & Sisley Aymee Angenois
