Een oase van rust in Amsterdam

Ze fietsten allebei over de Overtoom, een lange straat in Amsterdam. De een haalde de ander steeds in en bij elk stoplicht stonden ze naast elkaar. Mattijs: “We zochten oogcontact en lachten iedere keer naar elkaar, maar Marcus had een kinderzitje op zijn fiets dus ik dacht dat hij een heterovader was die zijn kind op ging halen bij het kinderdagverblijf.” Marcus maakt het verhaal af: “Ik vond hem leuk en toevallig moesten we beiden bij het World Fashion Center zijn. Mattijs was opeens in het gebouw verdwenen, maar ik had gezien waar zijn fiets stond en dacht: als ik nu niets doe, dan krijg ik daar spijt van.” Marcus pakt zijn visitekaartje, schrijft er ‘Ik vond jou leuk’ op en laat het kaartje achter op de fiets van Mattijs. Twee uur later krijgt de toneelregisseur een sms van de modeontwerper met ‘Ik jou ook’ als antwoord. Het was ’t begin van hun relatie die nu ruim acht jaar duurt.

All in the mix

Het appartement is een oase van licht en rust. Om de paar minuten zie je in de verte een trein voorbij razen van en naar Amsterdam Centraal. Het is het enige waaraan je merkt dat de heren in de drukke hoofdstad wonen. De mannen hebben dezelfde smaak, dus dat was gemakkelijk toen Mattijs bij Marcus introk. Hij bracht wat van zijn spullen mee en samen bouwden ze verder aan hun relatie en de inrichting van het huis. Wat meteen opvalt als je binnenkomt, is de mix van verschillende stijlen en de beelden van heiligen op de kast in de woonkamer, afkomstig uit Brazilië waar Marcus geboren is. Marcus: “Sommige mensen vinden dat we veel spullen hebben, maar wij houden ervan. Het gebeurt wel regelmatig dat we opruiming houden, al doen we zelden iets weg. In de berging staan een boel dingen opgeslagen.”

Zo kan het stel wisselen van spullen wanneer ze er zin in hebben, maar wat altijd blijft hangen is het schilderij in de slaapkamer. Mattijs: “De vrouw op het schil- derij is mijn moeder, geschilderd door mijn vader. Het herinnert me aan de intense liefde die ze voor elkaar voelden, want inmiddels zijn ze gescheiden.” Terwijl we aan de keukentafel zitten, zegt Marcus: “Alles in huis heeft een verhaal. Niet per se heel groot of diepzinnig, maar het heeft wel een geschiedenis en daar hou ik erg van. Het servies van mijn overleden broer gebruiken we dagelijks. Dat vind ik fijn, want zo maakt hij toch nog iedere dag een beetje onderdeel uit van ons leven.”

Levensvragen

Wat Mattijs in Marcus bewondert, is dat hij lief en tegelijk krachtig is en zijn leven weet te sturen vanuit zijn artistieke kracht. Marcus zegt dat zijn partner zacht is, maar niet zwak, en voortdurend streeft naar harmonie en vrede in relatie tot anderen. Beiden hebben een druk bestaan. Azzini is behalve regisseur ook artistiek directeur van Oostpool en reist daarvoor dagelijks naar Arnhem, terwijl Van Bergen vaak in z’n atelier te vinden is. Eenmaal thuis gebruiken ze de tijd echt om samen te zijn, al kan het voorkomen dat de een aan de eettafel een boek leest, terwijl de ander op de bank zit en tv kijkt. Het komt eigenlijk niet voor dat een van de twee zich ergens terugtrekt in huis, al ligt Mattijs wel graag tot één uur ’s middags in bed als hij vrij is. Behalve als zijn zoon er is, dan staat hij vroeg op om ontbijt te maken en samen de ochtend door te brengen.

Marcus: “Ik ben echt heel praktisch ’s morgens. Douchen, aankleden en ontbijten. Alles zo efficiënt en snel mogelijk. Soms sta ik in de keuken en dan hoor ik om half acht in de ochtend hele gesprekken uit de woonkamer komen. Mattijs en zijn zoon hebben het dan over heel belangrijke dingen, zoals levensvragen. En ik denk dan alleen maar: jongens, waar halen jullie de focus vandaan?”

Twee vaders

De moeder van Marcus' zoon woont naast ze in hetzelfde appartementencomplex. Marcus: “We zijn altijd heel duidelijk geweest. Marcus' zoon heeft één vader en één moeder en wie daar verder bij komt, of wat daar ook omheen gebeurt, wij zijn de basis. Toen Mattijs bij me introk, was m’n zoon drie jaar oud en eigenlijk heeft hij hem al vrij snel in zijn leven toegelaten. Ook al heeft hij twee biologische ouders, het gebeurt nu toch regelmatig dat hij zegt dat hij twee vaders heeft.

Ik vind het mooi dat de levens van Mattijs en mijn zoon op een heel organische manier met elkaar verweven zijn geraakt. Als mijn zoon binnenkort naar de middelbare school gaat, gaan we ons huis verbouwen of verkopen, maar we blijven in Amsterdam!” Mattijs: “Ik heb een tijdje in Londen gewoond en dat was toch best heftig en te druk. Amsterdam is eigenlijk een groot dorp en je komt altijd wel weer bekenden tegen op straat. Dat vind ik fijn.”

“Theater is mijn kerk”

De in Brazilië geboren Marcus Azzini is artistiek directeur
en regisseur bij Toneelgroep Oostpool. Na voltooiing van zijn studie aan de Toneelschool Amsterdam in 2001 regisseerde hij onder andere Angels in America, over homoseksualiteit en aids in de jaren tachtig. Een pleidooi voor groei, verandering en saamhorigheid is een herkenbare rode draad door zijn werk.

Dit jaar brengt Marcus Azzini zijn nieuwste voorstelling Allemaal Mensen, een stuk dat breekt met de conventies. Samen met een grote groep podiumkunstenaars uit diverse disciplines betreedt hij het podium elke avond en maakt de schouwburg tot een ontmoetingsplaats. Wie ben jij, wie ben ik, wat houdt ons bezig en waarin kunnen we elkaar vinden?

Marcus partner Mattijs van Bergen is modeontwerper en ontwerpt geregeld kostuums voor producties van Toneelgroep Oostpool.

Elke editie van Winq nodigen we onszelf uit bij onze lezers. Ben je of zijn jullie trots op je woning en vind je het leuk ons daar meer over te vertellen? Geef je dan op voor de rubriek 'Binnenkijken'. Mail een introductie en een paar foto's naar binnenkijken@winq.com

Fotografie: Dario Gargiulo & Misja Alblas