Moeten kiezen tussen twee werelden is anno 2018 niet meer nodig. LHBTQ's worden in de kerk namelijk steeds meer geaccepteerd. Stijn (25), student en LHBTQ-activist, is hier het levende bewijs van. Hij studeert voor predikant aan de PTHU, is homoseksueel en zet zich in voor diversiteit binnen de kerk.
Stijn is tweedejaars student aan de masteropleiding tot gemeentepredikant aan de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam. Daarvoor studeerde Stijn een bachelor theologie aan de Universiteit Utrecht. “Als predikant heb je permanente educatie, je blijft je hele leven studeren.” Waar je terecht komt als predikant kan je zelf kiezen. “Kerken kunnen echter wel een beroep op je doen, een soort omgekeerd solliciteren eigenlijk."
“Als predikant heb je permanente educatie, je blijft je hele leven studeren”
We vroegen Stijn naar zijn vakken op de opleiding. “Het is heel uitgebreid”, begint Stijn. “Je bent veel bezig met pastorale gespreksvoering, hoe je bijvoorbeeld gesprekken voert met mensen die een ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt, een stukje zingeving eigenlijk. We leren ook veel andere praktische dingen zoals het voorlezen van teksten, aangezien je veel uit de Bijbel voorleest als predikant. Maar ook: Hoe draag je een preek voor? Hoe sta je daarbij, stil of bewegend? Daarnaast studeren we ook veel theoretische vakken over de Bijbel en de geschiedenis van de kerk."
Jeugd
Stijn is niet opgegroeid in een christelijk gezin. “Ik ben in Zeist geboren en in Almelo opgegroeid. Mijn omgeving en gezin zijn niet christelijk, maar de familie van mijn vader is wel betrokken bij het Leger des Heils. Mijn ouders hebben mij vroeger ook wel eens meegenomen naar de kerk, maar dat was meer omdat zij vonden dat het onderdeel was van de Nederlandse cultuur en ik dat een keer gezien moest hebben. Verder zijn mijn ouders nooit echt meegegaan naar de kerk, behalve bij bijzondere gebeurtenissen zoals mijn doop en bevestiging tot diaken, een soort functie in de kerk. Mijn vader praktiseert misschien op zijn eigen manier, mijn moeder niet.”
Stijn's vrienden en familie hadden er weinig problemen mee. “Mijn vrienden van toen waren niet gelovig, maar ze moesten er wel aan wennen dat ik homo was. Ze vonden het gek, omdat het opvalt in de omgeving en al helemaal op een relatief kleine school zoals die waar ik op zat. Ik heb er uiteindelijk geen vrienden door verloren, maar het contact verwaterde wel vrij snel.”
Ondanks dat de familie van Stijn niet christelijk is, heeft hij er toch voor gekozen om christelijk te worden. “Ik interesseer me echter ook in andere religies, zo ben ik bijvoorbeeld veel bezig geweest met zenboeddhisme. Het christendom heeft naar mijn mening goede antwoorden op belangrijke levensthema's, maar heeft niet het exclusieve antwoord op al die vragen, die kun je ook bij andere religies vinden.
Ik ben een beetje in het christendom ‘gerold’ toen ik mij ging interesseren in religie als fenomeen tijdens mijn puberteit. Ik ging op een dag naar de lokale protestantse kerk, waar toevallig een familielid van mij bij zat."
“Mijn omgeving en gezin zijn niet christelijk”
Diversiteit in de kerk
Stijn is erg open over het bespreken van diversiteit in de kerk. “Ik probeer altijd de dialoog gaande te houden op heel veel gebieden, zowel online als offline. Vooral in de kerk waar ik zelf vaak kom, een heel LHBTQ-vriendelijke kerk.”
Daarnaast schrijft Stijn columns over diversiteit. “Dat doe ik vanuit het perspectief van gelovige LHBTQ’s, waarbij ik een beetje de grens probeer op te zoeken tussen de LHBTQ-gemeenschap en de christelijke gemeenschap. Ik pleit daarin vaak ervoor dat deze twee partijen, de kerk en LHBTQ's, stoppen met elkaar te veroordelen. LHBTQ’s kijken aan de ene kant een beetje argwanend naar het geloof omdat ze denken dat de kerk inherent homofoob is, aan de andere kant vinden sommige kerken hen zondige mensen. Vaak wordt vergeten dat er mensen zijn die tot beide gemeenschappen behoren.”
Helaas zijn de reacties op de stukken van Stijn niet altijd even positief. “Er ontstaan vaak heftige discussies op Facebook. Het laat zien hoeveel onbegrip er is tussen die twee partijen. Vaak zie je dat er een heel stereotype beeld wordt gevormd van de kerk en de LHBTQ-gemeenschap. Er zijn ook heel veel christenen en kerken die diversiteit wél gewoon accepteren. Daarom probeer ik die discussie constructief te voeren, maar op social media wordt er toch al snel gescholden en generaliserend geschreven. Het is lastig om iemand van gedachte te laten veranderen, maar toch probeer ik het gesprek elke keer weer aan te wakkeren. Ik probeer altijd de nuance op te zoeken en hoop dat mensen daarmee op den duur een nieuw inzicht krijgen in die discussie. Vaak ontbreekt beiden partijen ook de wil om elkaar te accepteren, hun meningen zijn al gevormd.”
“Ik probeer altijd de nuance op te zoeken en hoop dat mensen daarmee een nieuw inzicht krijgen in die discussie”
Veel LHBTQ's keren zich af tegen de kerk vanwege discriminatie, zoals Jeangu Macrooy eerder in Winq vertelde. Stijn heeft hier zijn mening over. “Aan de ene kant vind ik dat jammer, aan de andere kant valt er ook zeker iets voor te zeggen. In de geschiedenis van het christendom zijn veel dingen gebeurd die niet goed te keuren zijn. Ik snap dat je, uit een angst om niet geaccepteerd te worden, jezelf beschermt door je niet bezig te houden met geloof. Dat leidt er echter wel toe dat de twee partijen niet dichter bij elkaar komen. Het is jammer dat dit zo is en is in veel gevallen ook onterecht.
“Ik denk dat los van je seksuele geaardheid het geloof een aanvulling kan zijn in het leven, omdat het bepaalde vragen stelt die je laten nadenken over zaken die tegenwoordig wellicht niet meer normaal zijn om over na te denken”, vertelt Stijn. “Je doet veel aan zelfreflectie door de Bijbel te lezen. Niet alleen het christendom geeft antwoord op deze vragen, andere levensovertuigingen geven weer antwoorden op vragen die het christendom minder beantwoordt of geven een andere invalshoek. Wanneer je als LHBTQ niet wordt geaccepteerd in jouw omgeving, maar een kerk hebt die jou wel accepteert, kan dat je zelfvertrouwen vergroten. Ik denk dat je vooral voor je zelfvertrouwen en acceptatie waardevolle lessen uit het geloof kan halen.”
Stijn heeft al 9 jaar lang een relatie met zijn vriend. “Mijn vriend is niet gelovig, maar is er wel helemaal oké mee. Hij gaat af en toe mee naar de kerk als ik zelf moet preken. Hij is zich er steeds meer voor gaan interesseren, hij merkt dat er veel waardevolle thema’s zijn waar het geloof zich mee bezig houdt. Het is bijvoorbeeld heel vanzelfsprekend om je op je carrière te richten, maar er is meer dan dat. Mijn vriend heeft ook geaccepteerd dat hij op een gegeven moment met mij mee zou moeten verhuizen als ik ergens in het land bij een andere kerk aan de slag ga.”
