“Een goudvis, dat zie ik nog wel zitten. Lekker kneuterig”

Less is in dit huishouden onder geen beding more. Bonte kleuren op iedere muur, geverfde Griekse zuilen en bustes, een jungle aan planten, kunst en design van jonge en gevestigde makers, opgezette dieren en een reusachtige keramieken viervoeter, pontificaal in het midden van de woonkamer. Een huis als een museum, de droom van iedere stofdoek. Sharvin: “En dit is lang niet alles. In onze bergruimtes staat nog veel meer om mee af te wisselen.”

Sharvin werkt sinds zijn afstuderen bij het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, waar hij zich richt op talentontwikkeling van jonge ontwerpers. Maarten, die afstudeerde aan het Hout- en Meubileringscollege in Amsterdam, werkt als interieurstylist bij Pols Potten. De twee leerden elkaar vier jaar terug kennen via een datingapp en kochten afgelopen september een appartement in de Rotterdamse wijk Blijdorp, hun eerste huis samen.

Tot de laatste lik

Op wat snuisterijen, kunst en een paar planten na, overleefde niets van Sharvins oude interieur de verhuizing. “Ik woonde in een studentenkamer: piepklein en een en al Ikea-meubilair.” Maarten bracht wat meer ‘startkapitaal’ mee. “Ik woonde met een collega van Pols Potten en we gingen in ons oude huis in Amsterdam ook al lekker los met mooie spullen, al was het wel iets minder uitgesproken dan hier.”

Je zou het niet zeggen gezien de eclectische verzameling interieuritems, maar over hun aankopen zijn Sharvin en Maarten het meestal snel eens. “Al heeft Maarten het liever wel iets leger dan ik”, nuanceert Sharvin. “Ik etaleer graag al mijn spullen, dat was op mijn studentenkamer ook al zo. Ik koop meteen alles wat ik wil, maar we maken en bewerken zelf ook graag spullen. Dat zie je in dit huishouden duidelijk terug. Een pot verf gebruiken we bijvoorbeeld tot de laatste lik. Met de restjes van alle kleuren die we in ons huis hebben gebruikt, heb ik in de salon, boven de schouw, een verzameling geometrische kleurvlakken aangebracht. Met zo’n grafisch ontwerp breng ik ook mijn achtergrond als kunstenaar terug in het interieur.”

De kringloop van het leven

Er blijft bij de mannen altijd ruimte voor nieuwe spullen. “Maarten gaat voor Pols Potten twee keer per jaar naar designbeurs Maison & Objet in Parijs”, vertelt Sharvin. “Daar staat een taxidermiezaak waar hij altijd iets van meeneemt, meestal wat kevertjes of een ander ingelijst insect. Eigenlijk willen we een wat groter statement piece, een enorme vogel of zo, maar dan ben je al gauw duizend euro verder.” Maarten: “We hebben sinds kort wel een prachtige buizerd boven de deur van de salon hangen. Die vond ik toevallig bij een antiekzaakje bij mijn werk in de buurt.”

“Soms schrikken mensen wel een beetje van sommige objecten, zoals onze slang op sterk water”, vertelt Sharvin. “Wij vinden taxidermie beiden juist fascinerend”, aldus Maarten. “Vooral de kleuren van sommige insecten. We hebben bijvoorbeeld een prachtige ingelijste libelle, waarbij het net lijkt of de vleugels vol glitters zitten wanneer het licht erop valt. Die insecten maken ons interieur ook minder veilig, dat vind ik mooi. Wij zijn niet zo van de veilige keuzes, zoals je misschien is opgevallen. Overigens vinden we die dieren ook mooi wanneer ze nog wél leven. Tijdens een vakantie in Costa Rica zagen we alles wat bij ons aan de muur hangt in het wild. Doodeng, wanneer zo’n gigantische vlinder ineens op je af fladdert.”

Over een huisdier met een hartslag hebben de mannen het ook weleens gehad, maar daarin verschillen hun voorkeuren helaas wel. “Maarten wil graag een poes, ik liever een hond”, aldus Sharvin. “De poes van de buren zat laatst op de steigers voor ons huis naar Sharvin te blazen”, vertelt Maarten. “Toen was hij er al helemaal klaar mee.” Sharvin: “Een goudvis, dat zie ik nog wel zitten. Lekker kneuterig.”

Griekse toestanden

De mannen geven elkaar ook ruimte om hun eigen voorkeuren terug te brengen in hun woning. Zo heeft Maarten een fascinatie voor maskers, de wand achter de eettafel hangt er vol mee. “De twee grootste gaan al heel lang mee, die hingen al op mijn kamer toen ik nog bij mijn ouders woonde.” Sharvin: “Maarten heeft echt iets met Aziatische en Afrikaanse kunst en kitsch. Als hij een kringloop inloopt, neemt-ie áltijd een bordje of kommetje mee. Ik overdrijf niet, kijk maar naar ons servies.”

Zelf heeft Sharvin een zwak voor planten, die hij dus moet onderhouden. “En Griekse toestanden,” vult Maarten aan, “daar ben jij ook helemaal weg van. Daar komen bijvoorbeeld die grote zuilen en bustes vandaan.” Ook Sharvins armen staan vol met verwijzingen naar helden en schurken uit de Griekse mythologie. “Ik weet niet precies waar dat begonnen is, maar in die verhalen kan ik helemaal wegdromen. Een van de bustes ben ik trouwens zelf. Aan de bovenkant is-ie open, omdat ik er in eerste instantie een plantenbak van wilde maken.” Bij nadere inspectie blijken er in het huis meer (zelf)portretten van Sharvin te hangen. “Van Maarten hangen er geen, besef ik nu, daar moeten we misschien eens iets aan doen. Dat er nergens foto’s hangen is overigens bewust, we brengen onze karakters op andere manieren terug in ons huis.”

Happy Village

Tijdens hun thuisquarantaine besloten Maarten en Sharvin een Instagram-account te beginnen, Happy Village Interior genaamd, waarop ze hun bonte interieurkeuzes met de wereld delen. “Het is een letterlijke vertaling van Blijdorp, de wijk waar we in wonen en de gelijknamige dierentuin”, vertelt Sharvin. “We wandelen er regelmatig langs. Vanbuiten kun je de flamingo’s zien en iedere keer maak ik de grap: zou prachtig staan in ons huis.”

De mannen spelen met het idee ooit een eigen interieurzaak te openen. “Die noemen we dan ook Happy Village”, aldus Maarten. “We zouden er verkopen wat je hier ziet: een mix van kunst en kringloop, zodat de grenzen daartussen vervagen. Het moet een plek zijn waar je vrolijk wordt van alles wat je ziet, net als bij ons thuis.”

Foto's: Peggy Janssen