Afgelopen weekend stond Madonna twee avonden achter elkaar in de Amsterdamse Ziggo Dome, waar ze een verbluffende show liet zien vol hoogtepunten met haar Celebration Tour. Het zijn er te veel om op te noemen, maar toch doen we een poging. We verklappen alvast wat er op één staat: een eerbetoon aan de slachtoffers van de aidscrisis.
9) ‘Nothing Really Matters’
Het was even wachten, maar dat zijn de fans die Madonna langer kennen dan vandaag wel gewend. Vrijdag trad ze aan om tien voor half elf, op zaterdag een half uur eerder. Madonna werkt altijd met een vaste setlist waarbinnen ze hier en daar een pietsje varieert, maar elke avond opent ze de Celebration Tour met ‘Nothing Really Matters’. Het is al snel duidelijk: de Queen of Pop is back! Hieronder een van de vele fragmenten uit de tour, die op YouTube zijn te vinden (we hebben ons niet beperkt tot alleen de shows in Amsterdam, maar gekeken naar de beste kwaliteit – waarbij we aantekenen dat het hier gaat om amateurbeelden gefilmd vanuit het publiek).
8) ‘Interlude – Like a Virgin / Billie Jean’
In maar liefst zeven segmenten zingt Madonna bijna veertig van haar songs. De meeste daarvan zijn hits, maar ze brengt ook enkele deep cuts, waaronder bijvoorbeeld ‘Mother and Father’ van het album American Life, met haar zoon David op gitaar. Wat verder opvalt, zijn de interludes die de segmenten opdelen. Dit zijn de momenten dat Madonna van outfit wisselt of – terecht – even een kort pauzemoment neemt. Veelal gaan mensen dan snel even naar de wc (of naar de bar), maar hier blijft iedereen ademloos kijken naar het eerbetoon aan Michael Jackson. Tijdens een fraaie mash-up van ‘Like a Virgin’ en ‘Billie Jean’ zijn projecties te zien van de queen uit die periode die danste met de popking, plus foto’s van de twee supersterren samen.
7) ‘Erotica’
Er zitten subtiele referenties naar voorgaande tournees in de Celebration Tour. Blond Ambition Madonna duikt op in de vorm van een danseres met een latex Madonna-gezicht en een paardenstaart tijdens ‘Justify My Love’ en de boksring uit de Sticky & Sweet Tour keert terug. Hier zingt ze ‘Erotica’, van het gelijknamige album uit begin jaren negentig, waarvan ze maar liefst drie tracks zingt: deze dus, ‘Bad Girl’ en ‘Rain’. Van deze drie was alleen de eerste een wereldhit. Als er al kritiek is op de show, gaat dat veelal over de grote hits die ontbraken (‘Express Yourself’, ‘Music’, de Nederlandse nummer één-hits ‘4 Minutes’ en ‘Give It 2 Me’ van ‘Papa Don’t Preach’ alleen het vioolintro, ‘Material Girl’, ‘Frozen’, slechts een couplet en refrein van ‘Crazy For You’ en ‘Human Nature’). Maar fijn dat Madonna ervoor heeft gekozen om ook de minder voor de hand liggende hitsingles niet over te slaan.
6) ‘Don’t Tell Me’
Madonna liet het stevigere danswerk deze keer over aan haar dansers. Tijdens haar vorige tournee moest ze regelmatig op het laatste moment concerten afgelasten vanwege beenblessures. Deze keer zingt ze meerdere ballads, of kiest ze ervoor om door de zaal te zweven in een levensgrote schilderijlijst. Maar tijdens ‘Don’t Tell Me’ doet ze de volledige dansroutine die we van haar gewend zijn tijdens dit nummer.
5) ‘Bedtime Story / Ray of Light / Rain’
Het regent lovende recensies vanaf het begin van de Celebration Tour. Ook over de shows in Nederland zijn de criticasters positief. Een liveband wordt gemist, mensen fluiten omdat Madonna te laat begint, maar de teneur is verder lyrisch. Het Parool kopt: ‘Madonna zingt, verrassend genoeg, heel behoorlijk in nachtelijke Ziggo Dome’. Het immer kritische muziekblad Oor: “Wie uit dit fonkelende mozaïek van een carrière-overzicht geen lievelingsliedje, voelbaar moment of impressive instant haalt, is echt af.” Deze recensent noemt ‘Bedtime Story, ‘Ray of Light’ en ‘Rain’ een ‘drieklapper in de roos’ waarmee Madonna ‘deze 90s classics laat aanvoelen alsof ze vandaag, nee morgen gemaakt zijn’.
4) ‘Bad girl’
Tijdens de Celebration Tour is een speciale rol weggelegd voor drie van Madonna’s kinderen. We noemden al het gitaarspel van David tijdens ‘Mother and Father’ en voorafgaand aan ‘Bad Girl’ pakt dochter Mercy haar moment. Ze begint met een mopje Charles Mayer, ‘Le Regret, op. 332’ (een muziekstuk dat regelmatig wordt toegeschreven aan Chopin), dat langzaam overgaat in de klanken van Madonna’s ballad. Ze neemt plaats op de vleugel en op het einde is het ontroerend om ze zien hoe ze haar dochter prijst.
3) ‘Vogue’
Een van de grotere spektakelstukken tijdens de Celebration Tour is ‘Vogue’, dat inclusief een ballroom-segment is opgerekt tot zo’n tien minuten waarin een speciale bijrol is weggelegd voor Bob the Dragqueen, die op verschillende momenten opduikt in de show. Hier is Bob de spreekstalmeester die de dansers aanmoedigt, onder wie Madonna’s dochter Estere.
2) ‘I Will Survive’
Op een gegeven moment legt Madonna het concert stil, om uitgebreid stil te staan bij de waarde van het leven. Op sommige avonden refereert ze aan de bacteriële infectie die haar bijna het leven had gekost, eerder dit jaar. Op 1 december staat ze stil bij Wereld Aids Dag met een indrukwekkende speech van vijf minuten. Zaterdag houdt ze het een stuk korter. Dan pakt ze haar gitaar erbij en vraagt ze de zaal om de lichtjes van alle telefoons aan te zetten (leuk om te weten: bij haar vorige show was die telefoon nog strikt verboden, nu moedigt ze het gebruik juist aan. Sterker nog: de show is er juist voor ontworpen om zoveel mogelijk te delen op de socials). Er gaat een siddering door de zaal als Madonna een akoestische versie inzet van Gloria Gaynors ‘I Will Survive’ en velen houden het niet droog. Een van de emotionele hoogtepunten van deze tournee.
1) ‘Live To Tell’
Dat andere emotionele hoogtepunt zit al vrij in het begin van de show. Nadat ze een reeks hits uit de eighties heeft gezongen (‘Everybody’, ‘Into the Groove’, een snipper ‘Causing a Commotion’ op zaterdag, ‘Burning Up’, ‘Open Your Heart’ en ‘Holiday’), pakt Madonna haar eerste rustmoment. Ze betreedt voor het eerst de eerdergenoemde schilderijlijst en zweeft over het publiek. Op de schermen die neerdalen, zijn foto’s te zien van Madonna’s dierbaren die zijn omgekomen tijdens de aidscrisis. Terwijl Madonna gedragen ‘Live To Tell’ zingt, komen er steeds meer foto’s bij van mensen die zijn overleden aan de gevolgen van aids, tot het er zoveel zijn dat het niet meer is te bevatten. Te midden van die duizenden gezichten laat Madonna voor de zoveelste keer zien hoe begaan ze is met iedereen die de gevolgen ervaart van deze crisis, waarover ze terecht opmerkt dat er nog steeds geen genezend medicijn is. Het is het beste moment in een show vol hoogtepunten, waaraan dit lijstje eigenlijk veel te kort doet…